LVIII. KAPITÜLIA

Guretako goregi diren gaizetzaz; eta eztiela behar Jinkuaren jüjamentü estalier sobera xehe txerkhatü.

        1. Ene semia, begira zite, gaiza goretzaz, eta Jinkuaren jüjamentü estalietzaz debadiotan sartzerik; zerentako haur eitzia, hura hartzia den, hañ grazia handi batentako; eta zeren orano haur tristeziaz hañ aphaltürik daguen, hura aldz boztarioz, hañ untsa goratürik.

        Horik gizonaren jakitia beno gorago diren gaiza eli bat dütüzü: eta eztüzü ez arrazurik batere, ez debadiorik, Jinkuaren jüjamentia ikhertzen ahal dianik.

        Nuiz ere arren etsaiak phensamentü horik emaiten beiteitzü, edo orano gizon oro jakin beharrek galtatzen deitzienian; ihardets ezazü profetareki jüsto zira Jauna, eta xüxen düzü zure jüjamentia.

        Hulaxe ere bai, Jaunaren jüjamentiak egiak dira, bere beithan jüstotarzüna dadüke.

        Ene jüjamentien ihurk lotsa izan behar dü, eta ez hurak ikhertü; zeren gizonen enthelegia, ezin hetara heltzen ahal beita.

        2. Eztüzüla orano arrankürarik, ez debadiorik saintien mereximentietzaz; eia bata bestia beno saintiago denez, edo handiago zelietako erresoman.

        Holako gaizek ardüra sor erazitzen zitizie debadio eta alterarzün banuak; ürgüllia, eta banaloria ere hazten zitizie: nuntik jiten beitira jeloskeriak; eta alkharren unhetsi nahi gabiak, batak saintü bata, bestiak bestia, ürgüllüreki iseiatzen direlarik, besten gañetik ezartera.

        Bena holako gaizen jakin eta ikhertü nahiak, eztü abantallarik batere erakharten, eta bai aldiz saintier haboro desplazer egiten; zeren ezpeiniz ni debadiuaren Jinkua, bena bai bakiarena; zuñ bake, egiazko ümilitatian, beitago lehenago, eziez bere büriaren goititzian.

        3. Zunbait amuriozko zelo batez ekharriago dira batzetrat, edo bestetrat sü handireki; bena hori gizonetik lehen, eziez Jinkuaganik jiten da.

        Ni niz, saintien ororen egilia, nik ükhen erazi diezüt grazia, nik eman diezüt gloria.

        Nik ezagützen zitit bat bederaren mereximentiak, nik aitzinetik eman ditzezüt ene eztitarzünaren beneditzioniak.

        Nik thenporak oro beno lehen jakin dit, zuñ ziren ene maitiak, nik hurak mündütik haitatü zitit, hek ni beno lehen.

        Nik deitü zitit, ene graziaz, eneganat jin erazi ene miserikordiaz, nik gidatü zitit, hanitx gisatako tentazionetzaz.

        Nik ixuri diezüt konsolazione ederrik, nik eman direzüt ürrhenziala drano iraiteko grazia, nik khoruatü dit hen pazentzia.

        4. Nik ezagützen zitit lehena, eta azkena, nik besarkatzen zitit oro, amurio ezin preziorik emaiten zaion batez.

        Nik, ene saintietan orotan, laidatü izan behar dit, nik, gaiza ororen gañetik, benedikatü izan behar dit, eta uhuratü hetarik bat bederatan, salbatü izateko haitatü, eta hañ gloria handian, ezarri dütüdanen gañen, hen aitzinetiko mereximentürik batere gabe.

        Nurk ere arren ene saintü txipienetarik bat mesperetxatzen beitü, harek eztü handia uhuratzen; zeren txipia eta handia nik eginik beitira.

        Eta nurk ere ene saintietarik zunbaiti, zerbait idokitzen beitü, eni nihauri idokitzen dü, eta gañeratiko zelüko erresoman direner orori.

        Oro karitatiaren oropiluaz bat dira: sendimentü bat die, gaiza bera nahi die, eta gaiza bakhoitz batetan, alkhar maite die.

        5. Ni orano (hanitxez gorago den gaiza bat beita), bere büriak, eta mereximentiak beno maitiago naie.

        Ezi berak beno gorago altxatü izanik, eta beraurien amuriotik elkhirik, oso osua ene maite ükheitiala igaraiten dira, eta nitan gozamen konplitü bateki phausatzen.

        Deusek ere eztiroketza, ez gibelt, ez aphal, egia eternalaz betherik, sütan jarten direlakoz, karitate ezin hiltzen denaren süyaz gorthürik.

        Daudian arren gizon aragiari enjogi direnak, saintien izatiaz, hitzik erran gabe, zuñek beraurien plazerak baizik ezpeitakie maithatzen.

        Hek hertzen edo emendatzen zitizie hen laidoriuak, beren enjogidüraren araur, eta ez egia eternalari plazent zaion bezala.

        6. Hanitxentako jakin gabia da kausa, eta orotan gainti, argi aphür ükhen dienentako, zuñek arraroki beitakie, nurbaiten maithatzen, ezpiritüzko amistantxa osoki hun den batez.

        Beren desir, eta amistantxa natüralak orano, batzen, edo besten maithatzera, azkarki erakhartyen dütü, eta zer ere sendimentü beitie lürreko gaizetzaz; hala ustekeria dükeie datekiala zelükoetzaz ere.

        Bena bada hürrüntarzün ezin pareiatzen den bat, jakin gabek ükheiten dütien phensamentien, eta Jinkuaren argiaz argitürik direnek, xehe so eginez ükheiten dütienen artian.

        7. Gogua emazü arren, ene semia, zure jakitia beno gorago diren gaizetzaz mintza etzitian, hen ikhasi beharrez; bena lehenago zure arranküra, eta ezpiritia etxeki ezazü; zelüko erresoman, nahi bada txipien txipienik, zure büria ediren ahal dezazün amurekatik.

        Eta nurbaitek baleki, zuñ beste bat beno saintiago lizan, edo handiagoren zelüko erresoman igaraiten den: zer profeitü lüke jakite hortarik, ezagütze horrek, ene aitzinian, haboro ümilia, eta ene laidorio handiaguetarat juan erazi ezpaleza.

        Haboro plazer Jinkuari egiten dü bere bekhatien handitarzünaz, bere berthüten txipitarzünaz, eta bere, saintien pherestütarzünetik, ezinago hürrün izatiaz gogua betherik etxekiten dianak, eziez hen handitarzünaz, edo txipitarzünaz debadiotan sartzen denak.

        Hobiago da, orazione debotez, eta nigar egitez saintien othoitzia, eta hen gureganatko lagünguaren ezpiritü ümilbatez galthatzia, eziez txerkhü bano batez hen segretien ikhertzia.

        8. Hurak untsa eta ezinago untsa kontent dira gizonez balekie kontent izaten, eta bere elhe auherren apaisatzen.

        Eztütüzü glorifikatzen, bere mereximentü propitzaz; ezi bazikizie, eztiela bereganik huntarzünik batere: bena eneganik diela diena oro: zeren nik ene karitate müga gabiaz eman beiteitzüt oro.

        Hañ ene Jinkotarzünaren amurio handi batez, eta alagrantzia mükürri batez betherik diaudetzü, nun bere glorian, deus mentsik ezpeitie, ez-etare ükheiten ahal bere dohatsütarzünian.

        Saintiak oro zunbatenaz gorago beitzira glorian, hanbatenaz ümilago dira bere beithan, hüllanago enetako, eta nitzaz maithatiago.

        Hartakoz eskriptüra saintan badüzü izkribatürik: egoxten zütiela bere khoruak Jinkuaren aitzinian, eta bere begithartetan gaña lüharrastü izan zirela, axuriaren aitzinian, adoratzen zielarik, jinen diren thenpora orotan bizi datekiana.

        9. Hanitxek galthatzen die, nur den handienik Jinkuaren erresoman, jakin gabe, eta txipienen herrenkian ere izatia merexi dükeienez.

        Gaiza handia da, txipienik ere zelian izatia nun oro handi beitira: zeren oro Jinkuaren seme dithüren, eta izanen beitira.

        Txipiena milaren izanen da, bekhatoria aldiz, ehün urthez bizirik ere, bethierekoz hilen da.

        Ezi ene dizipüliek galthatzen zeitaden thenporan, nur zatekian handienik zelüko erresoman: hulaxe ihardetsi ükhen neien.

        Ezpaziradeie eneganat ützültzen, eta txipitzen haurrak bezala, etziradeie zelüko erresoman sarthüren. Nur ere arren ümiliatüren beita haur haur bezala, hura dateke handienik zelüko erresoman.

        10. Desditxatü dira, haurreki bere olez ümiliatzera deñatzen eztirenak; zeren zelüko erresomako bortha aphalak, ezpeitütü eitziren sartzera.

        Desditxatü dira orano aberats heben bere konsolazioniak dütienak: zeren praubiak Jinkuaren erresoman sartzen diren thenporan, hurak kanpotik marrakaz egonen betira.

        Alagera ziteie ümilak, boztarioz betha ziteie praubiak: zeren Jinkuaren erresoma zientako beita, egian hargatik ebilten ziradeielarik.