ESKERRIK ASKO

Nexka baten itzalditxoa

        Jaunak eta andreak:

        Neure ta lagun guztien izenean eskerrak emon bearrean nago gure jakite laburraren neurketeak iraun daben bitarte, guztian guretzat euki dozuen maitaletasun bigun da samurragaitik.

        Edozein neurketeak beragaz daroiaz beti estutasuna, larria ta bildurra. Gizonik andi ta azkarrenak badaki bere argitasunak oso urrean daukala azken, arnaituera edo muga bat; naigabez beterik gogoratuten dau eztala ibilli ikasbidietako baster guztietatik; ezagututen dau berak dakizan gauzetatik arontzago saill andi zabalak dagozala; ta orregaitik, bere jakituriako sailla erakustera deituten iakonean, bildurrez da ikaraz beterik gelditu oi da. Beste aldetik, ostera, ikaslerik argitsu ta onenak, bere eskuartean ipiñi deutsezan liburuak buruan ondo sartu ditualako, bere irudimen gaztean zorioneko sari-irabazteak eta guraso eta ezagunen txaloak ames egiñ arren, oso errez euki leike ordu illun edo motel bat, eta zorigaiztoko ordu orretan gertau leikeo bere ames eder apaindua egingetzea, laiñoak mendian egingetzen diran gisara, ames gozoen tokian naigabe samiñaren aginkadea ta lotseak beragaz dakarren negargurea biotzaren erdian sortuaz.

        Orregaitik, bada, ezta mirari, guk, emakume argalak, ikastetxe onetako neskatxa gazteak, bizitzako bide estuetan oraindik ontzu sarturiko umeak, gizonagandik, jaiotzaz da gogoz, ain desbardiñ gareanak, gizona baiño argi gitxiagoren jaubeak eta askozaz lotsakorragoak; ezta mirari, diñot, emen euki dogun neurketa zuzenera bildurrez da ikaraz agertutea, zer gertauko iakun ez genkigula.

        Zuek, jaunak, ezagutu dozue gure estutasuna, ta zuen itz egokiakaz arnasatu gaituzue, ta emen zerbait ganoraz da itxuran erantzun badogu, ez bakarrik geure erakusle Karmengo Arrebai, baita bere zeuen ontasunari deutsagu zor.

        Alan bada, asieran esan dotan legez, eskerrak emon bearrean nago ta eskerrak emotera jagi naz. Baña zelan? Euskeraz? Bai, euskeraz. Zegatik ez? Zarra dalako? Bastertua dagolako? Egokia eztalako? Zarrak dira ontzurre gorriak bere, ta ondo basterturik dagoz aspaldietan; baiña gaurko paper diruak baiño askozaz aberatsagoa, ederragoa ta egokiera geiagokoa da gure euskerea.

        Ta, gaiñera, jaunak, biotzetik esan nai diran gauzak amak erakutsitako izkuntzan esaten dira ondoen. Eta niri amak, neure ama maiteak, seaskan nengoala erakutsi eustan euskeraz, euskeraz erakutsi eustan Kurutze-Santuaren egiten, euskeraz erakutsi eustan arren egiten Aita gurea esanaz. Orregaitik gauzarik gozo ta eztitsuenak euskeraz esaten ditut; orregaitik neu sortu nituan emakumeari euskeraz esaten deutsat: ama, amatxo.! orregaitik ikasi bear diran gauza guztiak ikasteko erderea bear dot, eta bear dotalako, erderea erabiliko dot buruan da miñean; baiña biotzaren erdian, beti euskerea! Orregaitik esaten deutsuet zueri euskeraz: jaunak eta andreak: eskerrik asko.