XVII. KAPITULUA

Jesusen mirakuillu berriak

Matth. 9.

        Jesus ibilli zen Galilean gaindi. Predikatzen zuen iragaten zen lekhu guzietan. Sendatzen zituen eriak, bitz-arazten hillak. Erran daite haren urhats guziak hanbat mirakuillu handi zirela. Bertze mirakuilluen artean, huna bat ebanyelioak xehetasunekin dakharkeiena. Etsaiak kruelki zadukan gizon bat tormentatua. Aspaldion etzen etxetan bizi, hobitan, sepulturetan egiten zuen bere egoitza. Bulhuzia zabillan, ezin yasan zezakeien soinekorik. Estekatu nahi zutenean, porroskatzen zituen lokharri eta gathe guziak. Ezin hezia zen. Gau guziak oihuz eta patarrakaz zaramatzan, edo mendi goretan, edo lur-pean. Nihor etzen atrebitzen hura zen lekhutik iragaterat.

        Etsaiaz poseditua zen gizon hark ikhusi zuenekotzat Salbatzaillea, hurbildu zen haren ganat; utzi zituen bere moldegaitzkeria izigarriak; eman zen, ahuspez, lurrean, eta bere boza altxaturik, erran zuen: Jesus Yaun-goikoaren semea, zergatik tormentatzen nauzu hunela? Zer gaixki egin darotzut? Zer errateko duzu nitaz? Badakit nor zaren; zu zare Jainkoak munduari agindu dioen Salbatzaillea. Izan zazu urrikalmendu nitaz; athera nazazu herstura huntarik, eta ezar nazazu deskantsuan.

        Etsaiaz posedituak othoitztu zuen beraz Salbatzaillea khen ziotzon gorphutzean zituen etsai-gaixto guziak, eta sar-araz zetzan handik hurbil ziren azienda beltzetan. Galdetu bezala gertatu zen; eta bi milletarainokoan heltzen ziren urde hek artiki zituzten, errabian bezala, bere buruak itsasorat.

        Jesus hedatu zen Genezarethko ur hegirat; yarraikitzen zitzaion mundu oste bat ondotik. Hunenbat populu bazuen bere ingurutan, non hurren ezin higi ere baitziteken. Sarthu behar izan zen Simon-Piarresen barkuan predikatzekotzat: mintzatu zitzaionean populuari, erran zion Piarresi eraman zezala bere barkua zabalerat, ur gehiago zen lekhurat, eta artik zetzala sareak itsasorat arrantzatzekotzat. Piarresek ihardetsi zion Jesusi: arrantzan iragan dugu gau guzia zerbeit atzeman nahiz, eta alferretan nekhatu gare; ez dugu deusere hartu; ordean manatzen darotazunaz geroz, fidantzia handi bat dudalakotzat zure baitan, banoha zure hitzaren gainean, sarearen artikitzerat.

        Piarresek artiki zituen berehala bere sareak itsasorat. Eskolarik gabeko arrantzale harro bat balin bazen ere, erran behar da fede bizi eta miragarri bat erakutsi zuela, ebanyelioa doi-doia ezagutzen zen ordu beretik. Fede handi hark izan zuen bere gollardoa. Sarek hartu zuten yasan ahal bezanbat arrain; ezin bildu ere ziren ingurutan zen bertze barku batetako arrantzaleen laguntza gabe. Bethe zituzten bi barkuak sare kolpe hartako arrainez.

        Yaun-doni Petri espantitu zen ikhusteaz orduko mirakuillua. Eman zen Jesusen oinetan, eta erran zuen: Jauna urrun zaite ene ganik, ezen bekhatore handi bat naiz. Jesusek ihardetsi zuen, laudatzen dut zure humiltasuna: ez zaitezela batere izi. Hemendik harat bertze arrantza bat egin beharko duzu; irakhatsiren darotzut gizonen arrantzatzen. Hetarik harturen duzunean, ez ditutzu hil arazi beharko arrainak bezala; aitzitik, bizi araziren ditutzu aingeruen biziaz.

        Handik zenbait egunen buruko, agertu zitzaion Salbatzailleari eri bat, lepraz guzia maldatua. Yarri zen, ahuspez, haren aitzinean; eta, belhaunak besarkatzen ziotzola, erran zion: badakit, Jauna, ez dela deusere zure ahalez gorago denik; seguratua naiz senda nezakezula ene lepratik, baldin nahi bazindu. Hitz hauk erran zituen bezain laster, Jesusek hedatu zuen eskua haren gainerat, eta arras sendatu zuen lepratsua.

        Jesusek orobat egin zuen bertze eri baten alderat. Eri hura paralitikoa zen hogoi eta hemezortzi urthe hetan. Munduz bethea aurkhitzen zen Jesus sarthu zen etxea; etzakiten nola egin eri hura haren ganat ekhartzeko. Ezin bertzela eginez, urratu zuten azkenean etxe haren gaina, eta yautsi zuten handik gure paralitikoa bere ohean etzana. Salbatzailleak ikhusi orduko eri haren estatu ondikozkoa, urrikalmendu izan zuen hartaz, eta erran zion: altxa zaite, har ezazu zure ohea, eta ibil zaite. Gizon gaitzaz kartzelatu hura altxatu zen berehala, hartu zuen bere ohea, eta bihurtu zen, sendaturik, bere etxerat.

        Aithortu behar da indar handia datxeikola fede bizi bati. Zerk sendatu zituen aiphatu ditugun eriak baizik Jainkoa baitan zuten fidantzia osoak? Gorputzeko gaitzak sendatzen dituen miriku guzizkoak ez du gutiago seinalatzen bere bothere miragarria arimeen eritasunetan. Ez da halako etsaiaz poseditua izaterik, ez eta halako leprarik eta paralisiarik nola bekhatuak egiten duen zauri lastimagarria. Bekhatua da gehienik ikharatu behar gaituen gaitza; ordean gaitz bat, zeinetarik sendatzea errex baida. Bekhatuaren urrikian, eta behar den bezalako kofesio batean edireten da arimako zauriak sendatzen dituen erremedio zorionezko hura.