Mikel Lasa

 

HEMEN DATZA POPEYE

 

(Faulkner-en oroitzapenez)

 

Popeye espetxeratu duten presondegiko patioan

ilunabarreko haize-boladak bildurgarri astintzen duen

Paradisuko zuhaitz horren aldean

Pariseko UNESCO-ren jardineko Calder-en mobilak

historia aurreko fosiltzarrak dirudite

 

Eta, nor ausartuko ote Unesco-ren zuzendariari -

gorazar egiten?

Eta nork eresi bat kantatuko ote dio

euren zerbitzari den Edozein—Edozer jaunari?

 

Baina Popeye hiltzaile beltza, presondegiko

leiho ondotik bere bizia eta heriotza

kantari dihardu eta berarekin batean

beste gaizkile beltz andana mixerablea

koru eginaz,

euren herriaren patu txarrari karraxika:

           «Quat’ jou’ enco’! et alo! y vont pend’

           le meilleu’ ba’yton du Missisipi du No’!!»