Xabier Azurmendi

 

POETA MUTUA

 

Amaika euskal bertso

inoiz kantatua,

hitza hain zun ederra,

burnizko kantua;

ezpainak aztun orain

mingaina lotua,

txori bat hila bai duk

poeta mutua.

 

Hiru bertsotan esan

leiken gauza ez da,

kantatu ohi zizkigun

herri baten kezkak;

kantari bizitua,

kantari arnaska,

azkenean muturik

hitz bat eiñ ezinda.

 

Udazkena, trixtura,

sentitzean gertu,

denboraren adua

nahi zigun okertu;

poeta ezin bai da

bizitzez aspertu.

Euskara utzi baino

lehenago mututu.

 

Hau da bizitzak duen

amaitu beharra;

atzo egunsenti zen

gaur ilunabarra,

harriari berari

dario negarra:

poeta jaio eta

mututu beharra.

 

Ego-haizea dator

gozo ta epela,

xoria zeruetan

barku bat bezela.

Hitza galdu zun baina,

inoiz ez euskera;

herri honen poeta

ez gendun bestela.