ZORTZI-GARREN KAPITULUA

Aita Saindua ez daitekela errebela Erlijioneko gauzetan

        167 Ikusi dugu, Aita Saindua da Elizako fidel guzien gidari eta Nausi izpirituala, hain egiazki nola Jesu-Kristo bera; ezen haren Bikarioa da, haren kargua du lurraren gainean. Aita Sainduari zaio Eliza guziari manatzea; erraitea, erakustea, zer behar den sinhetsi eta zer egin.

        Aita Saindua Jesusen hitzaz, Elizaren zimendua denaz geroz, harek badu, fidelen eta Aphezpikuen egian argitzeko kargua, ez daiteke, bertze gizonak bezala, enganakor izan haren karguari baitezpada dohazin gauzetan. Zer bilhakatzen da etxe bat, zimendu faltsoa eta lerrakorra duenean? Laster, zimenduak eskastearekin, lurra behera joaiten da. Hala hala laiteke Elizaz, haren zimendua den Aita Saindua erorkorra eta enganakorra balitz Fedezko gauzetan.

        Ez dezagun holako beldurrik izan. Fiador dugu Jesu-Kristoren beraren hitz hau: «Zu zare harria, eta harri horren gainean jarriko eta altxatuko dut ene Eliza, eta ifernuko indarrek ez dute garaituko» (Matth. XVI, 18).

        Huna oraino Jesu-Kristoren bertze hitz bat. Othoitz egin dut zuretzat, dio Jaun Doni Petriri, ez dadien ttipi eta flaka zure fedea, eta zuk, konbertitu zaren ondoan, finka eta hazkar zatzu zure anaiak fedean (Ego rogavi pro te, ut non deficiat fides tua, et tu aliquando conversus, confirma fratres tuos. (Luc. XXII, 32).). Nork ez du ikusten, hitz hautaz oraino, Jaun Doni Petri dela bere anaien, erran nahi da, Apostoluen eta dizipuluen, fedean hazkartzeaz kargatua: Confirma fratres tuos. Eta ez dadien bera fedean errebela, Jesu-Kristok othoitz egin du harentzat: Ego rogavi pro te, ut non deficiat fides tua. Uste izan othe dezakegu Jesusen othoitza indar gabe izan dela?

        Galdegiten dut orai, bai aintzineko kapituluan, bai huntan entzun ditugun Jesusen hitz hoikien ondotik: Aita Saindua, Fedezko gauzetan, eta gaizkiaren eta ungiaren erregelan, engana othe daiteke bera, edo engana othe gaitzazke? Ikusi dugu, Aita Saindua da Jesu-Kristoren ordaina eta Bikarioa munduan: Verum Christi vicarium. Eta harek, Jesu-Kristoren izenean eta haren autoritatez mintzo zaikularik, enganatzen eta gezurrezko bidetan gidatzen ahal gaituela? Erran behar ginduke orduan, Jesu-Kristok berak enganatu gaituela, Aita Saindua erakustaletzat eta gidaritzat eman daukunean; erran behar ginduke, Petrirentzat egin duen othoitza ez dela entzuna izan.

        168 Jainkoaren nahia izan da, dio S. Agustinek, Jaun Doni Petri haren ordaina izan dadien Elizan. Jainko Aitak, bere Semea, Berbo Dibinoa egorri du lurrerat, izan zadien egiazko Erlijionearen iguzkia eta argia. Gisa berean, Jesu-Kristok, zerurat igaitean, lurrean utzi du Aita Saindua, egiazko Erlijionearen zimendu ageri dena, erakaspenaren ithurri garbia, Jainkoaren urrikalmenduaren minixtroa, sakramenduen emailea berak edo bertzez; hitz batez, Jainkoaren dohain guziak, Elizaren gidatzeko eta arimen salbatzeko eskuetan dituena.

        Pio IXak erraiten zuen, urthe berri egun batez, Frantses armadako aintzindarieri: «Jainkoak hartu du Bikario bat lurrean, eta Bikario hura, ni naiz».

        Egun batez, aphez saindu bat, mendian zabilarik, aurkitu zuen mutiko gazte bat eta galdegin zion: Badakizu zer den Aita Saindua? — Segurki, badakidala zer den Aita Saindua: Aita Saindua da Jesu-Kristo lurraren gainean.

        Artzain gazte horrek Eliza katoliko guziaren sinhestea emaiten zuen hitz hortan. Bai, egia da: Aita Saindua, Jesu-Kristo bera da lurraren gainean; Aita Sainduarekin ez dena, ez daiteke Jesu-Kristorekin izan; Aita Saindua Eliza guziaren burua da: Totius Ecclesiae caput.

        Nola, gure gorphutzean, burua baita zathi bereziena, nahiz ez den gorphutz guzia; gisa berean, Aita Saindua Elizan. Bera bakarrik ez da beraz Eliza guzia, bainan hura da burua. Haren ganik heldu dire guziak; erakaspenak, sakramenduen minixtroak, Izpiritu Saindua, salbamendua; ez, bere baitarik zerbeit duelakotz, bainan, zeren Jesu-Kristoren ordaina eta Bikarioa baita. Hari erraiten ahal dugu, erran behar dugu, Jaun Doni Petrik Jesusi erran zioen hitz hau: «Noren ganat joanen gare? Zuk ditutzu bizitze eternaleko hitzak» (Ad quem ibimus? Verba vitae aeternae habes. (Joan. VI, 69).).

        Behar dugu hargatik hemen Elizaren erakaspena xehatu, eta ilhunberik utzi gabe, ungi esplikatu.

        Dudarik ez dugu egiten, Erlijioneaz kanpoko gauzetan, Aita Saindua, bertze gizon guziak bezala, errebela daitekela; aithortuko dugu ere, gauza horietan, bertze hainitz gizon izan ditezkela eta badirela ere, hura baino argituagoak.

        169 Jesu-Kristok Aita Saindua eman izan duenean, Elizaren erakaspenaren erakustaile eta argi ezin ilhunduzkoa, ez da gauza horietaz mintzatu nahi izan; hoikietan utzi du gizona, bere adimenduaren indarrez baliatzera, bere libertate osoan; nahiz bethi, bainan bertze molde batean, egia haren ganik heldu den; hura delakotz egiaren ithurria, eta mundua erregelatzen duten lege guziek haren baitan dutelakotz bere hastapena. Bainan, Eliza establitu duenean bilhatu duena, hau izan da: Elizaren ahoz gizoneri erakustea, zer behar duten sinhetsi eta zer behar duten egin, zerurat heltzeko. Guk xoilki dioguna, hau da beraz. Aita Saindua Eliza guziaren buruzagia da, fidelena bai eta ere Aphezena eta Aphezpikuena: Bazka zatzu bildotsak... Bazka zatzu ardiak: Pasce agnos... pasce oves. Harek du ere kargua, errebelatzen direnen bide zuzenean emaitekoa: Confirma fratres tuos.

        Erlijioneko gauzetan beraz gidatzen gaituenean; zerbeit erakusten, ez, bertze gizon batek bezala, bainan Aita Saindu bezala; zerbeit manatzen daukunean, Elizaren buruzagi bezala, gure arimen onarentzat, Jainkoaren izenean mintzo delarik orduan ez daiteke errebela, ez dezake gezurra edo gaizkia erakuts, ez gaitzazke engana. Bertzela, Jesu-Kristo bera laiteke gure enganatzailea eta errebelatzailea, hertxiki manatu daukunaz geroz Aita Sainduari jarraikitzea.

        Bainan, erranen dautazue, hori da Aita Sainduarentzat fagore, pribilejio bat, handia eta handia. Bai: pribilejio bat miresgarria, bainan ez haren fagoretan; gure fagoretan.

        Jainkoak, bere Izpirituaz laguntzen badu Aita Saindua, guretzat egiten du. Eta erranen dut, Jainkoak hori zor diola bere justiziari. Jesu-Kristoren manuz behar ditugu Aita Sainduaren erakaspenak sinhetsi, behar dugu haren legeri obeditu, hitz batez, behar ditugu gure adimenduak eta bihotzak haren autoritatearen aintzinean aphaldu.

        Hola denaz geroztik, guri dauku zor Jesu-Kristok, berak eman daukun buruzagi eta gidariak ez gaitzan erabil gezurraren eta gaizkiaren bidetan. Ez dugu beldurrik izaiten ahal. Jesu-Kristok othoitz egin du bere Bikarioarentzat, ez dadien sekulan ilhun haren fedea: Ego rogavi pro te ut non deficiat fides tua... Bethi gu bide onetan hazkartzeko kargua eman dio: Confirma fratres tuos.

        Aita Sainduari jarraikiz, Jesu-Kristori berari gare jarraikitzen.