HAMABI-GARREN KAPITULUA

Jesu-Kristoren mirakuiluak. Frogatzen dute Jainko dela

        95 Zer den mirakuilua, erran dugu jadanik liburu hunen hastapenean. Jainkoak badu, eta harek xoilki, mirakuiluen egiteko botherea eta indarra. Mirakuilua Jainkozko obra bat da, eta Jainkoaren zigilua bezala. Non eta ere beraz ikusten baitugu mirakuilua, erraiten ahal dugu: Jainkoaren eskua hemen da.

        Eta erraiten badauku norbeitek: Jainkoaz egorria naiz; gehiago oraino: Ni, naizen bera, ni, zuen begiez ikusten nauzuena, Jainko naiz, Jainko Gizon egina: haren hitz eta erran bati munduko lege ezagutu guziek obeditzen badiote; eriak sendatzen baditu, mutu zirenak mintz-arazten, itsuak argitzen, hilak berak phizten, nork bada haren Jainkozko bothereaz duda izan dezake?

        Horrelakoa izan zen Jesus. Konda ahal ez ditezken mirakuiluez, eta mirakuilu espantagarrienez, agertu izan zuen bere Jainkotasuna.

        Entzun dezagun zer dion berak bere buruaz. Jaun Doni Joanes Batistak bere dizipuluak egorri zituenean, Jesusi galdegiterat, eian nor zen bada, eian Mesias agindua zen, zer ihardetsi zioten Jesusek? Hek berek ikusten zutelarik, egin zituen asko mirakuilu, eta ondoan erran zioten: «Zohazte orai, eta erran zazue Joanesi zer entzun eta zer ikusi duzuen: itsuek ikusten dute, mainku zirenak xuxen dabiltza, leproaz estaliak zirenak sendatuak dire; gorrek, elkorrek entzuten dute, hilak phiztuak dire, eta pobreeri Ebanjelioa predikatua da» (Luc. VII, 22.).

        Judueri erraiten diote: «Joanesen lekukotasuna baino handiago bat badut zueri emaiteko... ezen, egiten ditudan obrek erakusten dute Aitaz egorria naizela» (Joan. V, 36.). Eta dio oraino: «Ez baduzue ene hitzetan sinhetsi nahi, sinhets zazue bederen ene obretan» (Joan. X, 38.).

        Hitz horiek guzietarik ikusten ahal dugu, Jesusek egiten zituen mirakuiluak, berak emaiten dauzkigula, bere Jainkotasunaren ageri eta froga bezala. Ez zen bertzenaz horrela mintzatuko.

        Jainkoak mundua kreatu zuenean, hitz bat xoilki erran zuen, eta kreatura guziak ez deusetarik eginak izan ziren: Dixit et facta sunt: mandavit et creata sunt. Gisa berean, manatzen du Jesusek, eta haren hitza obeditua da. Bere oinen ahalez gabetua den bat, nahi du bai sendatu? Erraiten dio: «Altxa zaite eta zabil». Eta hala egiten da. Nahi du bai hil bat phiztu, erraiten dio: Ilki zaite hobi hortarik: hila phizten da eta herioak uzten du bere bazka. Ez othe da hori Jainko gisa mintzatzea eta egitea? Nork, Jainkoak baizen, izan dezake biziari eta herioari manatzeko botherea?

        96 Jesusek egin zituen hainbertze mirakuiluetarik, zenbeit bederen erran detzagun, hautatu gabe eta gogorat heldu zaizkigun bezala. Ikusiko dugu guzietan, haren Jainkozko indarra, eta haren ekharritasuna jasan-gogorretan ziren guzien alderat.

        Guziez ezagutua da, Kana Galileako eztaietan egin zuen mirakuilua. Maria bere Amak othoizturik, ura ganbiatu zuen arnorat. Hori izan zen, bere bizi publikoa hastean, Jesusek egin zuen lehen mirakuilua: sinhetsi zuten ordutik dizipuluek hura baitan.

        Egun batez, Jerusalemen zelarik bere dizipuluekin, buruz-buru egiten du bidean eskaile batekin. Eskaile hori itsua zen sortzetik. Galdegiten dute dizipuluek: «Nausia, nork egin du bekatu, hunek ala hunen burasoek, itsu hola izaiteko?

        «... Jesusek ihardetsi zioten: Ez hunek ez hunen aita-amek, bainan gauza hola gertatzen da, Jainkoaren botherea hunen baitan ager dadientzat...

        ... Jesusek thu egin zuen orduan lurrerat, eta bere ago-gozoarekin basa edo lohi poxi bat nahasi ondoan, unkitu zituen hartaz itsuaren begiak eta erran zion: Zohaz Siloeko ithurrian garbitzera. Joan zen itsua, garbitu zen, eta ethorri berriz, bere begiez ungi ikusten zuela» (Joan. C. IX, 2-7.).

        Bertze egun batez, heldu zaio aita doloratu bat erraiten diolarik: «Zato, Jauna, ene semea hil baino lehen». Eta Jesusek, han berean dagoelarik, erraiten dio: «Zohaz, zure semea sendatua da». Fidantzia oso batez bethea, badoha aita bere etxerat, eta bidean aurkitzen ditu bere zerbitzariak erraiten diotenak semea sendatu zaiola. Eta jakin izan zuen, Jesus mintzatu zitzaion oren berean gertatu zela gauza hori.

        97 Huna ere hemen Jaire izena zuen gizon bat, eta zen Sinagogako buruzagietarik. Emaiten da Jesusen oinetan ahuspez, othoizten duelarik sar dadien haren etxean, zeren baitzuen alaba bakar bat, hamabi urthetan zena, eta hiltzera zohan. S. Luke Ebanjelistak xeheki kondatzen du, etxe hartarat zohalarik Jesus, jende oste handi batez inguratua, hamabi urthe hartan eri zen emazte bat sendatua izan zela, haren soinekoak unkitzearekin. Jesusek emazte harri erraiten ziolarik: «Ene haurra, zure fedeak sendatu zaitu, zohaz bakean», ethorri zen norbeit Sinagogako buruzagiari erraitera: Hil da zure haurra; utz zazu beraz Nausia bakean. Bainan entzun zuen Jesusek hitz hori, eta aitari erran zion: Ez izan beldur; izan zazu sinhestea, eta zure alaba sendatua izanen da.

        Etxerat heltzearekin, ez zituen berekin sartzera utzi, baizen Piarres, Jakobe eta Joanes, eta nexka gaztearen aita eta ama. Nola, nigarrez bai-zagotzin guziak, haurraren hiltzea gatik, erran zioten: Ez egin nigar; ez da hila haurra, bainan lo dago. Burlatzen ziren, zakitelakotz hila zela. Bainan hartu zuen Jesusek haurraren eskua eta oihuz erran zuen: Haur gaztea, altxa zaite. Eta arima sartu zen berriz hilaren gorphutzean: xutik eman zen haurra berehala, eta manatu zuen Jesusek jatera eman zezoten (Luc. VIII, 41-45.).

        Ez da deus osatzeko. Edo zoroa, edo fede gaxtokoa behar laiteke izan, Jainkozko bothere bat hemen ez ikusi nahi izaiteko.

        Ez gaitezen hargatik hortan bara. Mintza gaitezen oraino Jesu-Kristoren mirakuiluetarik zenbeitez. Geroago eta hobeki, argi distiant baten erdian bezala, ikusiko dugu, Jainkozko obra horietan, gure Salbatzailearen Jainkotasuna. Denbora berean ere, agertuko zaizkigu, sofritzen zuten guzientzat zituen amodiozko eta urrikalmenduzko aberastasunak.

        Nor ez da bihotzaren zolaraino unkitua izanen, ama alargun gaxo baten fagoretan egin zuen mirakuilu huntaz?

        Jesus bazohan, dio Luke Ebanjelistak (Luc. VII, 41.), Naim deitzen zen hiri batetarat; eta dizipuluak jarraikitzen zitzaizkon, jende oste handi batekin.

        Hirirat hurbiltzearekin, huna non hil bat ikusten duen lurrerat zaramatela. Hura zen ama baten seme bakarra, eta ama hura alharguna zen. Eta hiriko jendetze handi bat bazohakon segi.

        Jesus Jaunak ikusten du ama doloratu hura, eta haren penaz unkitua erraiten dio: «Ez zazula nigar egin». Hurbiltzen da, eta bere eskuez hobia unkitzen du. Garraiatzaileak baratu ziren han berean.

        Eta erran zuen Jesusek: Altxa zaite, gizon gaztea, manatzen dautzut. Hila altxatu zen, mintzatzen eman zen eta Jesusek eman zion bere amari.

        98 Bainan Jesusek egin zituen mirakuilu guzietan handiena, edo hobeki erraiteko, begietarat gehienik dohana da Lazaroen phiztea (Le récit de ce miracle est traduit à peu près textuellement de: JÉSUS-CHRIST, par Mgr de Ségur.).

        Lazaro zen gizon aberats bat, Jesusez hainitz maitatua, Martharen eta Maria-Madalenaren anaia. Bethanian zuen bere egoitza Jerusalemetik lau lekuetan, eta Salbatzailea eta Apostoluak joaiten ziren ardura haren etxerat.

        Lazaro bada hartu zuen eritasun handi batek, eta haren arrebek, ikusiz lanjer handitan zela, egorri zuten Jesusi erraitera: «Jauna, zuk maite duzuna eri da».

        Jesusek ihardetsi zuen: Eritasun hori ez da hiltzekoa: bainan gertatu izan da, Jainkoaren Semeak gloria izan dezan hortarik.

        Jesusek hainitz maite zituen Lazaro eta haren arrebak, eta hargatik bi egun oraino egon zen aurkitzen zen lekuan; bi egun hoikien buruan, bere dizipulueri erran zioten: Joan gaitezen Judearat: Lazaro gure adixkidea loharkatua da; behar dut atzarri.

        Bainan lo badago, sendatua da, zioten dizipuluek.

        Eta Jesusek: Lazaro hila da, eta bozkariatzen naiz zuen gatik, zeren ez naizen han aurkitu, zuen sinhestea hazkar dadien amoreagatik.

        Joan zen beraz Jesus, eta Bethaniarat heldu izan zenean, baziren lau egun Lazaro hila zela eta jadanik hobian ezarria.

        Martha eta Maria jarririk zagozin bere etxean, penan eta nigarretan. Berekin zituzten ahaideak eta adixkideak kontsolatzera ethorriak.

        Entzun zuenean Marthak Jesus hekien ganat bidean zela eta jadanik hurbildua, joan zen lehiarekin hari buruz eta erran zioen:

        —Jauna, hemen izan bazinen, ez zen hilen ene anaia.

        —Jesusek ihardetsi zioen: phiztuko da zure anaia.

        —Badakit, zuen erran Marthak, phiztuko dela azken egunean.

        —Bainan Jesusek: Ni naiz phiztea eta bizia. Ni baitan sinhestea duena, biziko da hil ondoan ere, eta ez da bethikotz hilen. Sinhesten duzu gauza hori?

        —Marthak ihardetsi zioen: Bai, Jauna, sinhesten dut zu zarela KRISTO Jainko Biziaren Semea mundu huntarat ethorria. Eta joan zen bere aizparen bilha.

        99 Ethorri zen Maria eta Jesusen oinetan ahuspez emaiten zelarik: Oi Jauna, ene anaia ez zen hilen, hemen izan bazinen.

        Bihotza unkitua, Maria eta harekin ziren Juduak nigarretan ikusiz, erran zioten Jesusek:

        Nun ezarri duzue? — Ihardetsi zioten: Zato, Jauna, eta ikus zazu. — Eta nigar egin zuen Jesusek.

        Juduek erraiten zuten: Oi, zenbat maite zuen! Bertze batzuek zioten: sortzetik itsua zen bati begietako bixta bihurtu dio, zertako bada utzi du Lazaro hiltzera?

        Joan zen Jesus Lazaro ehortzia zen tokirat; thonba harrian zilhatua zen, eta bertze harri batek hesten zion sartzea.

        Aldera zazue harri hori, dio Jesusek. Bainan, Jauna, erraiten dio Marthak, usaintzen hasia da jadanik; huna orai lau egun hila dela.

        Ez dautzut bada erran, dio Salbatzaileak, sinhesten baduzu, ikusiko duzula Jainkoaren gloria?

        Harria eman zutenean sahetserat, Jesusek altxatu zituen begiak zerurat, eta erran zuen: «Ene Aita, eskerrak bihurtzen dauzkitzut, zeren bethi entzuten bai-nauzu; nik banakien; bainan erraiten dut populu hunentzat, sinhets dezan zutaz egorria naizela».

        Eta oihu handi batekin: Lazaro, ilki zaite hobitik. — Eta hila ilki zen...

        Nork izan dezake oraino dudarik Jesu-Kristoren Jainkotasunaren gainean? Gizon baten egintzak othe dire horiek guziak? Gizon batek, erran nahi dut, xoilki gizon den batek, mundu hau gobernatzen duten lege guzien kontra, hitz batez eriak sendatzen ahal othe ditu, eta hilak phizten?

        Ez, ez; erran dezagun beraz berriz ere eta fede bizi batekin: Gauza horiek guziak mirakuiluzkoak dire, beraz, Jainkozko obrak. Jesu-Kristok egin ditu; beraz Jainko da Jesu-Kristo.