HAMABI-GARREN KAPITULUA

Lehen bekatuaren ondorioak

        61 Miñak eta deithoragarriak izan ziren lehen bekatuaren segidak.

        Sentitu zituzten Adamek eta Ebak, frutu debekatutik jan zuten bezain laster. Ordu artino, graziaz eta inozentziaz beztituak ziren. Bekatu egin dute bai, ohartzen dire, biluziak direla; hegaldatu da hekien inozentzia ederra; aintzinean ez zuten deusez gorritzeko; hekien begiak, bihotzak bezala garbiak ziren; orai ahalkatzen dire. Ostoz estaltzen dituzte bere gorphutzak, eta badohazi, oian pean bere ahalkearen gordetzera. Bainan nola gordeko dire Jainkoaren begi zorrotzari?

        Huna justiziaren orena. Entzun dezagun, Moisek, Jainkoaren argiekin iskribatu duen Geneseko Liburua:

        «Jainko Jaunak Adame deithu zuen eta erran zion: Non zare?

        Ihardetsi zion Adamek: Entzun dut zure boza Parabisuan, eta beldurtu naiz, biluzia naizelakotz, eta gorde naiz.

        Erran zion Jainkoak: Nola jakin duzu biluzia zarela, non ez duzun jan, nik debekatu frututik?

        Adamek erran zion: Laguntzat eman dautazun emazteak eman daut frutu hortarik, eta jan dut.

        Jainkoak erran zion emazteari: Zertako egin duzu gauza hori? Emazteak ihardetsi zuen: Sugeak enganatu nau, eta jan dut.

        Eta orduan, Jainko Jaunak erran zuen sugeari; gauza hori egin dukalakotz, madarikatua haiz, lurreko animale eta bestia guzien artean; herrestan ibiliko haiz sabelaren gainean, eta hire egun guzietan lurra izanen duk hire hazkurri eta janaria.

        Etsaigua eta gerla emanen ditiat, hire eta emaztearen artean, hire arrazaren eta haren arrazaren artean; burua lehertuko dauk, haren oin zolak ausiki nahiko ditukan bitartean.

        Erran zion ere emazteari; jasan gogorrak egorriko dauzkitzut haurrak zure sabelean garraiatzen ditutzularik; dolorean emanen diozute bizia, eta zure senharraren menean eta haren nausitasunaren pean izanen zare; harek manatuko dautzu.

        Eta gero erran zion Adameri: Zeren zure emaztearen boza entzun duzun, eta jan duzun nik debekatu arbolaren frututik, lurra madarikatua izanen da, eta zure bizi guzian, lan hainitzen gostuz kenduko diozu zure bizitzekoa.

        Arantzak eta elhorriak emanen dauzkitzu, eta lurreko belarra izanen da zure hazkurria.

        Zure kopetako izerdiaren gostuz, janen duzu zure ogia denbora ethorri arteraino, zointan itzuliko baitzare lurrerat non hartua izan baitzare: Ezen herrauts zare, eta herrauts bilhakatuko zare.

        Eta gero, Jainko Jaunak eman zuen Adame zorionezko Parabisutik kanporat, lanean har zadien hartua izan zen lur hartan. (Gen.)».

        Horra gure lehen burasoen gaztigua, egia bera dakarken Moisen Liburuan errana den bezala.

        62 Gauza guziak, ordutik, mudatuak dire. Bestiek eta animaliek ez dute gehiago, Adameren erregetasuna ezagutzen; zerua ez da hain argi ez hain ezti; lurra bere lore eta frutuetarik biluzia da, eta nigarrezko aran bat bilhakatua. Bazter guzietarik penak, jasan gogorrak, eritasunak, arimako eta gorphutzeko nahi gabeak, eta azken buruan heriotzea: horra handik aintzinat gizon bekatorosaren zortea. Jainkoak erran dio: «Herrauts poxi bat haiz, eta herrautserat behar haiz itzuli». (Quia pulvis es et in pulverem reverteris. (Genes. III, 19).)

        Bainan dorpheagoa da oraino Adameren bekatuaren ondorioa. Gorphutzeko onak galdurikan ere, kontsolazione bilha zezaken arimako inozentziaren gozoan. Bainan ez; bekatu egitearekin, galdu zuen ere, kreatu zuenean Jainkoak eman zion saindutasuna eta bihotzeko garbitasuna. Horra nola, berehala egin zen Adameren eta Ebaren baitan, gaizkiaren ezagutza. Ordu-arte inozentziak beztitzen zituen; bekatu egin dute bai, ohartzen dire biluziak direla, eta ahalkez, oihan pean itzaltzen dire, Jainkoaren begieri ihes egiteko.

        Frutu debekatuak ez zioten ongia, bainan bai gaizkia ezagutarazi.

        Gisa hortan, hain nasaiki Jainkoak eman ziozkaten dohainez gabetuak izan ziren, edo bederen, dohain hek guziak kolpatuak eta flakatuak izan ziren hekien baitan. Hekien izpirituak, egiaren argi garbien orde, ezagutu zituen gezurraren ilhunbeak; bihotza eta nahia, hain errexki ongia maite zutenak, eta ongirat zohazinak, aurkitu ziren gaizkirat ekharriak; gorphutzak ezagutu zituen haragiaren errebolta eta gudu ahalkegarriak.

        Zorigaitz horiek guziak baino handiagoa! Bekatuaz galdu zituen gizonak, zerurateko zituen zuzen guziak. Gorphutzaren hiltzea, bethi-ereko heriotzearen itxura zen. Horiek guziak, Fedearen argian eman ditu eta erakutsi Trenteko konzilioak.

        Horra zer izan den Adamek eta Ebak egin zuten bekatuaren gaztigu garratza, bainan zuzena eta justua. Segidako kapituluan ikusiko dugu, zer izan diren bekatu horren segidak, hekien ondorioarentzat, erran nahi da, gutarik bakotxarentzat.