55. Liu yuen san-en barabaskeriak

        Baldin Liu yuen san ori Ponzio Pilatoren aldian bizi izan balitz, orixe autatuko zuen noski, Barrabasen ordez, Jesusen parean jartzeko; nekez arki liteke iñon ori bezain lapur gaizto, litxar, gezurti ta gizerailerik. Gizon nazkagarri orren mendean laster joaten zitzaizkigun egunak lapurtegi artan, munduan zer gertatzen zan bat ere oartzen ez giñala.

        Atxilo bati galdegiten diot: «Zure eros-saria noiz etorriko dala uste duzu?» Eta arek esatendit: «Eros-saria? Gure eztigu iñork eros-saririk bidaliko; abere galduak, beren jabeek arki ezin ditzaketen abere galduak bezela gera gu». Lapur tzar batekin dagoen beste bati esaten dot. «Lokaberik etxera biur gaitezenean, sendagaiak bidaliko dizkitzut». Arek atzera: «Baiña gu lapur gaixto auen atzaparretatik aterako gerala ustea al duzu?». orixe negargarria federik eztuen gizon batentzat!

        Azaroaren 296a zan. Beste atxilo gaixoa! gogorkeri gaitzak egiten asi zitzaizkien: egun osoan baru utsik iduki, gero zigorrez jo ta zeatu; gaiñera, eros-sari osoa etorri arte egunoro olakoxeak ikusi bear zituztela esaten zieten. Aldi artan etzidaten neri neke andirik eman, zenbait sari ta esku-erakutsi emanak nituelako noski. Zenbat aldiz ikusi nituen nere lagun gaixoak otzak eta negarrez! Ondoko egunak, gabonilera arte, bereolatsu joan ziran. Gaueko otzak izutzen ninduen geiena eta gimnasia egiñez berotu ezpanintz, onezkero galdua nintzan.

        Gabonilaren lenengo egunetan etorri zitzaizkidan neri ere Barrabas tzar aren morroiak eros-dirua eskatzera. Dirurik ez nuela esan nien. «Eska zaiezu beste misiolariai!» —«Ez orixe, beste misiolariai eztiet eskatuko. Gaiñera zuek, etzerate itzeko gizonak, emandako itza jan didazue ta; olako jende maltzurrekin eztut artu-emanik izan nai. Gogora zazue Lingtximiao-n egin zenidaten beltzkeria. «Bosteun dolaren balioko gauzak ekarri ezkero, lokabe utziko zaitugu» esan zenuten Sintxiajo-ko mendietan geundelarik; eta orain milaka dolaren balioko gauzak eskatzen dituzue. Ori al da zintzotasuna?» Nere onetatik atera nintzan eta zer nion ere ez nekiela, euskerazko itz auek jalki zitzaizkidan: «Tratua tratu, lapur aparaju; idia adarretik eta gizona berbatik».

        Itz ezezagun oiek entzutean, Singtsao tenienteak esan zidan: «Izkuntza ori eztiagu ulertzen eta esan zak nai dukana. Baiña begira gero, gure esanera jartzea obe duk gero; bestela gure Liu yuen-san andiak iretzat berexi dituen gogorkeriak eraman bearko dituk».