TRISTURAREN EREMU BASATIETAN

 

Tristuraren eremu basati hauetan

lahardi eta otadi ahulen antzera

ihartu egiten dira hitzak ezari ezarian.

Eguzkilore eta sandalo gazteei

desgaraian eta umotu gabe erortzen, hosto berdaskak

—gerora udatzenaren ohantzea

modu berezi batez aurren aldikotz beztituko dutenak—.

Norabidea eta ohizko xenderak galdurik

bakar eta bakanka negu minean itzultzen dira

antzara, ahate isilak, kurriloak

eta hegabera ñabarrak ere.

Artzainek behe ibarretara gidatzen beren soa

zokolaino dentsoegian begiak galtzera utziaz.

Xaramela eta xirula ere doinu gabe geratzen

eremu basati hauetatik iragaiterakoan

ezen hemen, irriak ezpain gabeak, ilargia bera gau gabea

eta kainaberak ere samin eta azukre gabeak baitira.

Arian arian zekenagotzen doazen

eremu basati tristeak baizik ez dira

xedera gabeko lurralde krudelok.