Edan ase arte
Mikel Peruarena

Kutxa, 2006

 

 

ATZERAKA ZENBATZEA

 

Urdinak eta gorriak nahasten

ditugu edalontzi opakoetan,

baina edaten duguna ez da

morea, okrea agian.

 

Beroa eta hotza sentitzen

ditugu esku eta oinetan,

baina larrua ez daukagu epel,

epel ez behintzat.

 

Aldi batzuetan lo egiten dugu

eta esna egoten gara besteetan,

baina bataz-bestekoa ez da

ez loa, ez ernea.

 

Ez da tesi eta antitesien sintesia,

ezta hipotesia ere.

Ez da froga bat, ez da errore bat,

beste zerbait da,

 

        bizitza.

 

Muinora igo eta bakarrik

eta isilik esertzea da.

Ezer ez esatea, eta dena esatea,

eta isilik geratzea,

 

        harriak bezala.

 

Harriak bezalakoa zara, maitea:

gogorra, isila, bakuna eta garratza,

baina zu ere pitzatu egiten zara.

 

esan, noiz abandonatuko gaituzu?

Noiz arte jarraituko duzu ahitzen?

Zenbat hats geratzen zaizu biriketan?

 

Edan ase arte
Mikel Peruarena

Kutxa, 2006