HIRURGARREN KAPITULUA

Emazteak, sugeak enganatu eta iaten du
fruitu debekatutik eta handik Adami ere ematen dio.
7 Eta hekien begiak ideki eta ezagutzen dute
builluzgorri direla.
9 Iainkoaren iuramendua sugearen kontra,
Ebaren kontra eta Adameren kontra;
eta erreskatatzaillearen promesa.
21 Iainkoak Adam eta Eba larruz beztitu ondoan
desterratzen ditu Hedengo baratzetik.

        1. Eta sugea, Iainkoak egin zituen larreko bestia guziak baño fiñago zen: horrek erran zioen emazteari, egia da, erran duela Iainkoak, eztuzue ianen baratzeko arbola guzietarik?

        2. Eta emazteak ihardetsi zioen sugeari, iaten dugu baratzeko arboletako fruitutik;

        3. bañan baratzearen erdian den arbolako fruituaz denaz bezanbatean, Iainkoak erran izan du, eztuzue handik ianen, eta eztuzue hunkituko, hill etzaitezten beldurrez.

        4. Sugeak bada erran zioen emazteari etzarete hillen niholere.

        5. Bañan Iainkoak badaki, handik ianen duzuen egunean idekiko direla zuen begiak, eta izanen zaretela Iainkoak bezala, iakintsun onaz eta gaitzaz.

        6. Emazteak beraz ikhusirik arbola ona zela iateko, eta agradagarria zela ikhusteko eta arbola gutiziagarria zientzia emateko, handik hartu zuen fruitua, eta handik ian zuen, eta eman ere zioen handik bere senharrari zeña baitzen harekiñ, zeñak handik ian baitzuen.

        7. Eta hekien bien begiak ideki izan ziren: eta ezagutu zuten builluzgorri zirela: hala iosi zituzten elkharrekiñ fiko ostoak, eta beretzat gerrikoak egin zituzten.

        8. Orduan entzun zuten eguneko haizean Iainko eternalaren boza, baratzean pasaiatzen zela: eta Adam eta bere emaztea gorde ziren Iainko eternalaren aitziñetikan baratzeko arbolen artean.

        9. Bañan Iainko eternalak deithu zuen Adam, eta erran zioen, non aiz?

        10. Zeñak ihardetsi baitzuen, entzun diat hire boza baratzean eta beldurtu nauk, zeren eta builluzgorri bainintzen: eta gorde nauk.

        11. Eta Iainkoak erran zuen: nork erakutsi darok builluzgorri intzela? eztuk ian arbolatik zeñetarik iatera debekatu bainaroen?

        12. Eta Adamek ihardetsi zuen, enekiñ izateko hik niri eman darotakan emazteak eman ziarotak arbolatik: eta ian diat handik.

        13. Eta Iainko Eternalak erran zioen emazteari, zergatik egin dun hori? Eta emazteak ihardetsi zuen, sugeak enganatu niauk, eta ian diat handik.

        14. Orduan Iainko eternalak erran zioen sugeari, zeren hori egin duan, izango aiz madarikatua abre bestia guzien gañetik eta larreko bestia guzien gañetik: hire sabelaren gañean goango aiz eta herrautsa iango duk hire biziegun guziez.

        15. Eta ezarriko diat etsaitasuna hire eta emaztearen artean, hire haziaren eta emaztearen haziaren artean: haren haziak lehertuko darok hiri burua eta hik lehertuko diok hari thaloña.

        16. Eta erran zioen emazteari, hagitz berretuko diñat hire izorra nekea: nekerekiñ erdiko aiz haurrez, eta hire gutiziak hire senharrarengana goanen tun eta horrek erregiñatuko diñ hire gañean.

        17. Gero erran zioen Adami, zeren eta obeditu baitiok hire emaztearen hitzari eta ian baituk manatu naroan arbolatik, erraten nuela, eztuk handik ianen: Lurra madarikatua izanen duk hi aizela kausa: handik ianen duk nekerekiñ biziko aizen egun guziez.

        18. Eta hark ekharriko darozkik elhorriak eta otheak eta ianen duk larreko belharra.

        19. Hire bisaiako izerdian ianen duk ogia, lurrera bihur adiñ arteraño: ezen handik hartua izatu aiz: zeren herrauts aizen horrengatik herrautsera bihurtuko aiz.

        20. Eta Adamek deithu zuen bere emaztearen izena Eba zeren hori izan den bizi diren guzien Ama.

        21. Eta Iainko eternalak egin ziotzaten Adami eta Ebari larruzko arropak eta hetaz beztitu izan zituen.

        22. Eta Iainko Eternalak erran zuen, horra, gizona egin da gutarik bat bezala iankintsun onaz eta gaitzaz. Bañan orai begiratu behar da, benturaz aitziñ eztezan eskua eta biziaren arbolatik ere har eztezan eta handik ian dezan eta bizi dadiñ bethierekotz.

        23. Eta Iainko eternalak eman zuen gizona Hedengo baratzetik kanpoan, lurra iorratzeko, zeñetarik hartua izatu baitzen.

        24. Eta khasatu zuen gizona: eta ezarri zituen kerubiñak Hedengo baratzeko oriente aldetik, harat hunat dabillan ezpatarekiñ biziaren arbolako bidea guardatzeko.