ESKUALDUNEN BATASUNAZ

                Airea: Lili bat ikusi dut baratze batean.

Nahiz ez dutan nehoiz

eskolarik hartu,

Egun Ernandorena

behar dut aipatu.

Jauna, nahi dauzkitzut

bi pertsu kantatu;

Hutsik egiten badut,

zuk, otoi, barkatu!

Lorez lore dabilan

erlea iduri,

zu ere heriz-herri

zauzkigu ibili,

Ezagutzak eginez

batzu ta bertzeri.

Gutaz zer arta duzun

hortan da ageri.

Orroit gira zu ganik

nola entzun dugun:

«Arbasoen oidurak

begira ditzagun!».

Bai, Jauna, hortakotzat

badukezu lagun,

Nahi baigira izan

zinezko eskualdun.

Eskualdunen usaiak,

bai eskuara ere,

Zori-gaitzez, haundizki

kolpaturik daude.

Gaixoak sendo diten

esperantzan gaude;

Zuzen da izan dadin

norbait heien alde.

Badira bai hortako

bermatzen direnak,

Bereziki eskuara

artatzen dutenak,

Bai aiten ohidurak

beiratzen tuztenak.

Erran dezagun beraz:

«Gora eskualdunak!».

Eskualduna bizi da

Eskual-herrietan,

Bai eta're han nunbait

Arrotz-tokietan.

Eskual-herritik urrun,

sos egitekotan;

Beste batzu dabiltza

arimen onetan.

Eskualdunak munduan

hedaturik hola,

Orok bat egin gabe,

ez gaizke kontsola;

Izpirituz bederen

egin daike hola,

Zainetan balin bada

Eskualdun odola.

Ernandorena Jauna,

zure lagunekin,

eskualdunen gidari,

oro elgarrekin,

Hau dautzuet galdetzen

errespeturekin:

Gure anaien berri

ez daikenez jakin!

Anaien batasuna

altxa dadin gora,

Orroitzapen hori maiz

jiten zaut gogora:

Jakin ahal bagintza

berriak ardura!...

Nun eta nola diren

dugu arrangura.

Guk badugu «Herria»

denen zerbitzuko,

Itsasoz bestalderat

berrien heltzeko.

Hantik baliz ordain bat

guri igortzeko,

Zer zoriona laiken

hori guretako!

Orai erran behar dut

ze dutan pentsatzen.

Han Eskual-herri zonbait

ote den gertatzen!

Hargatik ez gituzte

gu ere ahazten.

Beharduner dituzte

bihotzak zabaltzen.

Airatzen ahal banintz

urtzoa bezala,

Bisitaz joan nindaike

eta berehala.

Bainan hain da ez-deusa

bai ene ahala!

Jainko onak guziak

begira ditzala.

1946'eko buruilean