KAZETA ESKUALDUNAREN FAGORE

                Airea: Oilarra kukuruka.

Oi zu Baxenabarre,

eta zu Lapurdi,

Gisa da dezazuen,

hots, egin biderdi.

Eskualdun hau zinuten

utzia aspaldi.

Noizbait bihotzeraino

zin-zinez hel bedi.

Zonbat gizon argitu

gorderik daudenak,

Ez ditu lilluratzen

hanbat aipamenak.

Irakurtzen bagintu

heiek dazkitenak,

Harrapaka gintio

irets zalu denak.

Abiatzen balire

behin urrats hortan,

Aise lerra litazke;

nola geldi bultan?

Hastapen bat behar da

gauza guzietan,

Ondotik nahi bada

zerbait onik izan.

Zonbat ongi lioten

egin bazterretan,

Iñorantak argituz

ez dakitenetan!

Entseatzen bagare

lagunen onetan,

Sari ederra dugu

guretzat gain hartan.

Emozu gizonari

egia hazkurri.

Horren eskasean da

gos'eta egarri.

Jainkoa Jaunak nahi du

lot gaiten lanari,

Bere ordain baikitu

hortakotz ezarri.

Jende xehea guziz

griñaturik dago,

Zer izanen ote den

araberan gero!

Zerbait laguntza nahiz,

ez da asko aho,

Beldurkundeak badu

bazterretan haro!

Lehen etzenik orai

baitugu ikusten,

Zerbait gehiagorik

daukute galdatzen.

Beha zazu etsaia

zer hats gaixtoan den.

Azkarki oldarturik

gaitu mehatxatzen.

Eraiten duzunean

hazi baliosa,

Uzta bat heldu zautzu

hanitz aberatsa.

Etsaia jinik ere,

ez zaitela lotsa.

Jainkoa alde duzu:

berma zaite ontsa!

Satan beltza marrumaz

zokoka dabila,

oihan eta errekak

ikaran daudela.

Ezin bertzez galtzen du

arima fidela,

Zuk baitiozu kendu

hortako ahala.

1920