EMAZTER BESTA ON

                Airea: Mendian zoinen eder.

Besta on, aboztuko

Birjina Maria!

Zure geriza-pean,

gu denen loria!

Bainan besta emaztek

daukate berea,

Zu baitan ezagutuz

bere ohorea.

Emaztea kreatuz

Jainkoak egin du

Munduarentzat obra

eder eta saindu.

Lehen Ebak hastean

bagintuen galdu,

Bigarrenak grazia

nasaiki ordaindu.

Kanta dezagun beraz

emazte fagore!

Guziak Mariaren

ahizpak dirare;

Gure familietan

bizi-begirale

Eta, nahi badute,

orotan andere.

Ama nork ez du maite,

nehor ez bezala,

Haren ganik izanez

hastetik odola?

Esne, musu, arimaz

iturri leiala,

Ezin ahantzia da

Amaren hegala!

Esposarentzat aldiz

andrea sokorri,

Oren guzietako

lagun miresgarri!

Harek eztitzen ditu

penak senarrari,

Amodioz daudela

bat-miñot elgarri.

Baratze-taulenetan

badea lorerik

Alaba on bat baino

alegeragorik?

Bihotz ala arpegiz

hain goxo delarik,

Etxea ezartzen du

kantorez beterik.

Besta on, xahar-gazte,

emazte guzier!

Zuek gabe mundua

gal litake laster.

Zuen begi bizitan,

garbi eta eder,

Jainkoaren Argia

dadiela ager!

1911