MENDI-GAINEKO MARIAREN KONFESIOA

                Airea: Ikusten duzu goizean.

Eskual-herri ederrean,

Ait'amen onen artean,

Haur bakarra naiz etxean.

Girixtinoki naute altxatu

Artarik handienean,

Atxikiz bere menean

Beti erakuspenean

Zuhurtziaren gainean.

Haur xumea nintzelarik,

Ez omen nuen parerik,

Maitagarriago zenik.

Bainan urguilu ondikozkoan

Nere gogoak emanik,

Ez ginuen zorionik,

Ez bainuen maite lanik

Ez burrasoen erranik.

Jarri nintzan hanpatua,

Soinekoz aberastua,

Nere buruaz hartua.

Altxa-lilia udan bezala

Nere nahiz altxatua,

Maite nuen deskantsua,

Bestak eta merkatua;

Hori zen ene gostua.

Lore bat nintzan bixtako,

Eder jaurei batetako,

Aberatsen herrunkako,

Ipurdi faltsu zaia bilduan

handitzen hasi orduko:

Ezin para belauniko,

Gutiago kokoriko;

Gisa nindagon mendiko!

Aberats bat zen ohartu,

Niri begira gelditu

Eta laguner mintzatu:

«Mendi-gaineko Maria zauku

Gu bezalaxe beztitu;

Nork ezaguturen gaitu,

Aberats garela sortu.

Zer behar dugu pentsatu?».

Bestetan nintzen ernia,

Lan egunetan nagia,

Ohatzean egolia.

Amattok oihu egina gatik

«Hots, jeiki hadi, Maria!».

Lo nindagon alegia,

Ezin argituz begia;

Zer etxe-altxagarria!

Jeiki ondoan deskantsuz,

Beti mirail bati buruz

Biloak ezin apainduz.

Gero urratsa nuen ikasten

Gibela firurikatuz,

Gerria mehe tinkatuz,

Hatsik ere ezin hartuz,

Beti nindoan mendratuz.

Zentzuz erromes bainintzen,

Guti nuen ezagutzen

Ongia nondik heldu zen.

Uste bainuen lumaren gatik

Zutela xoria hartzen,

Hortan nintzen enganatzen,

Nehork ez zautan behatzen

Ni idurikoek baizen.

Noizbait ama abiatu

Behar nintzala sanjatu;

Nik ongia gaizki hartu.

Bainan hor aita bixtan emanik,

—Galtzak soinean baitutu—

Bi hitz zautan adrezatu;

Bortxaz nuen obeditu,

Gero ez zaut urrikitu.

Ordutik naiz kanbiatu,

Bizitze berri bat hartu,

Maitagarria bilatu.

Lohirat zoan lili ederra

Aldaxketan da gelditu:

Niri hala zaut gertatu.

Aitamek naute salbatu

Eskerrak deiztet bihurtu.

Mendietan zelaietik,

Garazin Amikuzetik,

Zuberoan Lapurditik,

Urguiluaren arbola zauku

Hedatu denen gainetik.

Aski handi da engoitik.

Pika dezagun errotik

Betikotz Euskal-herritik.