TXOMIN ETA ERROSE

        Errose

—Txomin, astelenian

ostuta basterrak,

nora dozuz eruan

zuk gure sagarrak?

        Txomin

—Zer diñozu Errose?

nik zuben sagarrak?

        Errose

—Bai, Txomin, saldu dozuz,

gorri ta ederrak.

        Txomin

—Urkiolan egon naz,

egun ta erdijan,

beste bat ibilgo zan

zure sagastijan.

        Errose

—Zeuk eruan zenduzan

araxe burdijan,

eta saldu zenduzan

ogerleko bijan.

        Txomin

—Nik ori? ze barraban!

Olako asmurik!

        Errose

—Antxe saldu zeuntzazan;

ez esan guzurrik,

Arizpetar Tomasi

gogotzu ta pozik;

guzurra darijozu,

Txomin, edonundik.

        Txomin

—Tomaxek saldu nau ni,

Errose benetan!

sagarrak erosita

zer eukan zer esan?

Ipiñi banituzan,

zabal zabaletan,

gozo jango genduzan,

guk jatordubetan.

        Errose

—Baña Jauna daukagu,

leku guztijetan,

Berak jakin bagarik

ezin lapurretan.

Autortu dozu, Txomin,

zeugaz zer jazo zan,

betor diruba, kitu

gelditu gaitezan.

        Txomin

—Ona emen Errose,

ogerleko bijak,

nire asmuak beti,

dira galgarrijak.

Onek dira edesti

goguangarrijak,

orain jarraituteko

ekandu garbijak.