 |
ARTZAÑAK
(«Jayoterri Maitia»n)
Egunabarraz itzartzen gara,
Mendiratzeko ardijak,
Ikusgarriko artaldiakaz,
Beteten doguz mendijak.
Ortik-emetik joten dituguz,
Alboka-soñu zolijak,
Eta onela ixan oi dira,
Artzañen zorakerijak.
Ardijak dakargue
Diru zillardunak,
Bildotz, ezne ta gaztai,
Ugari egunak:
Ardi-ule ta narru,
Aragi ta azurrak,
Orra zeinbat dirian,
Euren ondasunak.
Artzain guztijok, neska ta mutil,
Aritz-tantayen azpijan,
Jesarten gara, pozez beterik,
Zoragarrizko mendijan;
Gogoraturik an gagozala,
Geure asaben errijan;
Toki oberik ezta egongo
Ludiko legor guztijan.
Ardijak dakargue...
Bee... ortik eta, bee... emetik be,
Egunabarraz batera,
Larrara duaz ardi ederrak,
Bedarra gogoz jatera;
Bee... ortik eta, bee... emetik be,
Diadarrakaz ostera,
Zoli ta pozik biurtzen dira,
Illunabarrez etxera.
Ardijak dakargue...
Sarri-sarritan egon oi dira,
Mendiko bide txarretan,
Lupetzak eta edurrik asko,
Neguko egun otsetan.
Orrez nekiok daukaguzan lez,
Betiko ekandubetan,
Guztiz gogotzu gabiltzaz beti,
Artzañok geure lanetan.
Ardijak dakargue...
|
 |