www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Pernando Amezketarra
Gregorio Mujika
1925

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Pernando Amezketarra. Bere ateraldi ta gertaerak, Gregorio Mujika. Iņaki Deuna, 1925

 

aurrekoa hurrengoa

12
PERNANDO TA AMETZA

 

        Bein Txabalategi ta Ernaniko beste bertsolari bat, Lekunberriko bi betsolarikin aritu ziran bertsotan.

        Gero, Ernaniko bi bertsolari aiek Amezketakoakin (Pernando zan beren artean) Tolosan arkitu ziranean, Ernaniko Txabalategik bertso au bota zuan:

 

                Pernando ta Zabala

                erri batekoak,

                badakit zeratela

                koplari bapoak.

                Ez izanagatikan

                zuek añakoak,

                gu ere egin gindutzen

                zerbait Jaungoikoak.

                Lengo apustukoak,

                Napar-errikoak,

                Lekunberrikoak,

                etziran pijoak;

                askoz obeak gaituk

                Ernanikoak.

 

        Entzuleen artean an zegon Ametza, bertsolari onenetakoa ta Pernandori zirika askotan aritzen zana.

        Txabalategik amezketarrak nola goratu zituan entzutea, min piskaren bat eman zion Ametzari noski. Pernandok arpegian ezagutu zion eta ona bota zion bertsoa:

 

                Ametza omen dago

                gizon arrittue,

                itxuraren kontrako

                entendittue;

                onek jarritzen digu

                kontu luzittue,

                gu geiago gerala

                ezin suprittue

                Kantuzko pleitue

                beartzen gaittue

                galduko zaittue

                jarri nai gaittue.

                Amezketak zedukak

                kantuz kredittue.

 

        Amezketak erantzuen zion:

 

                Pernandok nere ona

                ezin eraman txarra...

                atzean gelditzeko

                ni ez naiz mantxarra.

                Zuri egiten dizute

                iseka ta farra,

                ekarri dezulako

                alkandora txarra.

 

        Pernandok berriz:

 

                Prenda artzen dirazu

                alkandorarena

                bai dakit ez derala

                emen dan onena.

                Txarra izanagatik

                au da neronena:

                zuk ederra daukazu

                bañan besterena.

 

aurrekoa hurrengoa