ALAI TA PAKEAN

Otsabioren egalean,

Eliz-Nagusi baztarrean,

muñotxo baten gain-gañean,

baserri aundi-zar batean...

bizi naiz alai ta pakean.

Zakur zintzo bat ate ertzean,

zelai pollitak ner'aurrean,

baso itzaltsuak bazterrean

t'oitura zarren babesean

bizi naiz alai ta pakean.

Euskera beti ezpañean,

osasun ona gorputzean,

zer jana beti sukaldean

ta maitasuna biotzean

bizi naiz alai ta pakean.

Bizi bitez or kale-etxean

beren kutixi txar naiean

iskalbilla ta ots-artean

jauntxo-nausien bildurrean:

nai emen, muño-gain-gañean,

Eliz-Nagusi bazterrean,

jaun ta artzai nere artaldean...

bizi naiz alai ta pakean.