www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Biozkadak
Luis Jauregi, «Jautarkol»
1929

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Biozkadak, Jautarkol (faksimilea). Gipuzkoako Aurrezki Kutxa, 1975

 

aurrekoa hurrengoa

BIZITZ-MENDITARRA

 

Ebro-ibaiaren

ertzean nago

nere mastian etzanda

esker-aldean

Haro ospetsua

eskuira, berriz, Miranda.

 

Artaldetxo bat

an-or etzanda

ausnartzen nere ondoan:

ibaitik aruntz

su-gurdi beltza

bide zurian alboan.

 

Ebrotik onuntz

erri txiki bat

muñotxo baten gañean,

bere etxe zarrak

alkarren gainka,

eleizaren bazterrean.

 

Antxe bizi naiz

paketsu ta alai

baserritarren antzera,

nere etxetikan

eleizatxora,

mendi-goitik ibarrera.

 

Masti gazte bat,

ibai ertzean

badet neonek jarria,

mendian beste

zar bat ere bai

mats beltzez dana josia.

 

Etxe-alboan

baratzatxo bat,

baratzatxoan txabola,

uda-arratsalde

beroenetan

maite oi dedan kaiola.

 

Arzulo baten

upel bat ardo

otza, elurra lakoa,

ta mandioan

garagar, gari,

lur-sagar eta lastoa.

 

Artzaia naiz ni

ta artzaintzan nabil

orain iru bat urtean;

lareun bat ardi,

bildots, arkume

baditut nere mendean.

 

Ardi galduak

billatzen ekin,

sendatu gaxo diranak,

gaiztoenak jo,

goiz-goizetikan

eraman larrera danak;

 

Sakote zarra

zintzilik artu,

eskuan berriz makilla,

ta ibartik zear,

mendian gora

ekin otsoaren billa;

 

Arratsaldean

exeri lasai

mendiko zelai epelan,

edo ardiei

begira, egin

nere mastian zenbait lan;

 

Bestetan, berriz,

poz-naigabeak

bertsotan barrendik bota,

ala bat-batez

ardi motelak

esnatu txistoa jota...

 

Au bai bizitza

atseginkorra...!

Bakartasun paketsua...!

Bakartasuna,

zu zera Goiko

zorionaren kutsua!

 

Nolaz geienak

naiago dute

zu baño guda naspilla?

Zugandik urrun

nola dabiltza,

gaxook zorion-bila?

 

Emendik jun zan,

or bean dago

gizon gaizkille-andurra;

pake izateko

guk aski degu

Jaunai diogun beldurra.

 

Txiro baña alai,

naikerik gabe,

beti Zerura begira...

Atoz, nerekin,

zorion-zale,

atoz, gaur nekin mendira.

 

Emen poz-eztiz

beteko zaitzu

miñez daukazun biotza;

mendi onetan

urtuko zaitzu

barruan dezun izotza.

 

Emen berriro

maiteko dezu

ia aztu zaitzun Jainkoa

t'entzungo dezu

poza darion

Aita Onaren mintzoa.

 

Jaun Onak bekit

urte askotan

nere bizitz menditarra;

ez da neretzat

or beko griñen

naikeri-itsaso zakarra.

 

aurrekoa hurrengoa