GAUEKO NAUFRAGIOA

 

Honelako gauetan arraina naiz.

Ontzi garden borobilean ahoz gora etzan

eta koloretako arraina naiz.

Zirkulo zentrukideetan tematzen ditut

nire hegal txikietako ezkatak,

piszina baten mosaiko urdinean

luzara igeri egiten dudala amesteko,

Honelako gauetan brankiak zabaltzen ditut.

Ez oxigenorik

ezta hidrogenorik ere,

ur molekulak ez dira disolbatzen,

ezer ez. da sartzen birikietara.

Iparraldeko petroleroen marea beltza

sarearen bestaldean.

Honelako gauetan

dena da laua,

dena barea.

dena urruti.

Guardasol tropikalez basoetako izotzak konkistatu

eta azken txalupa horretara igotzen naiz,

munduaren zorabioan,

noranahi itzultzearren.