PROSAIKOA

 

Goizaldeko ordu galduak

                                    bezain xahuturik

etxerako bidean

likorezko zeru lausoari begira poeta,

gizona poetaren betazpien norabideari so

urdin hasiberritik metafora

                      eder zoragarria noiz aterako zain.

 

«Euria dakar» azkenik.

 

Ez dago gauza prosaikoagorik

paperik gabeko poeta baino.