Sagarroiak
Sonia Gonzalez

Euskaltzaindia / BBK, 2002

 

 

EGITASMOA

 

Hezurdura bat eraikitzea izan beharko litzateke,

bidertzetako buztina hartu eta

figura primitibo bat egiten den bezala,

hitzezko hezurdura bat.

Hutsa den guztia,

liluratzea den guztia,

egiazko tonak disparatzea ez den guztia

alboratu beharko luke.

Begiak harantzago zuzentzea,

munduak, jaio orduko, izkutatzen digunarekin

berriro topo egitea eta

berraurkitzea izan beharko litzateke poesia.

Madarikaziopekoa izan behar da,

anatema,

bihotz azpian zabaltzen den errizoma lakoa,

kimuak zerurantz emanez.

Lied bat edo

haizeak batetik bestera barreiaturiko

loess fina batzuetan,

itsuen erresuman

egin beharreko razzia azkarra bestetan.

Beti ere dekalogo guztiak

apurtuko dituen axioma.

Poesia:

«Non omnis moriar» bat

edota «Nil igitur mors est...» bat

lapur jokoetan Delfosetik erauzitako

«Ezagutu zeure burua» harrizkoa.

Hezurdura bat buztinez eraikitzea

jaio aurreko figura primitiboen xerka.

 

Sagarroiak
Sonia Gonzalez

Euskaltzaindia / BBK, 2002