|
Noizteinka EUSKAL LITERATURAREN FABOREZ Kalaka Zugaz akordatzen naizenean, gustatzen zait Miren Agur Meaberen poeman bezala Egun on maitea urrumatuz Jeikitzea Lanera joateko, Eta oroitzen naiz Ana Urkizaren olerki liburuaren tituluaz Ditiak mihiaz setiatzen dizkidazunean, Desira izoztuak Euriguraz dabilzkidala, Eta dra! oihutzerakoan Amaia Lasaren idatzi ukigarri eder hartako Leloa intzirika auhentzen dizut belarrira Jaungoiko guztiak ukatzen dituen Emakume bat naiz Eta hala da, Eta hala naiz Zugaz akordatzen naizenean, gustatzen zait Arantxa Urretabizkaiak San Pedro bezperan Zizelkatu eresiaren salmokatzea, gauez Kalean eskutik gabiltzanean, Eta bat-batean Katixa Agirren hitzetan berme, barrezka Plazer-ikatz errausteko sua falta zaigu diogu, Nora Arbelbidek Goizeko zazpiak direla Gogora ekartzen digun unean: Oherako ordua ezta Gure adinean? Arrain nostalgiaren antsiaz zimurturiko Zure itsas-gorputz unatuan Leire Bilbaok seinalatu ezkata artean Behatz puntaz balakatzeko kerezi gorria Bilatzen dut Eta gustatzen zait Jasan gaitzeko arintasun arduratsuz Hantu Tere Irastortzaren Ele-taupa uhargia bezain, Non dauden eske, amodioak Abandonatu ume-bihotzen gozatzeko Marixan Minaberriren Atxik azu dei sarkorra bezain, Aurelia Arkotxaren ipar polo hotzeko Eremu zuriak bezain, Mariasun Landaren Ioldi bezain, Maripi Solbesen hitzezko lautada biluziak bezain, Lurdes Unzuetaren bizkaierazko Ipuin bilbotarrak bezain, Bai... baina ez lerrake Laura Mintegik Bukatzeko... bai baina ez Zu bezain. Ala Ilusioaren ordaina dateke? Bizkitartean, eztiz irakurtzen zaitudanean Iruditzen zait gustatuko litzaidakeela, Horixe baietz, Daramazun itzal urduriaren Maldan aixolbetzea Eta euskal literaturaren faborez, Maitasunaren atalaia haizetsuan Aharrausika zugaz akordatzea. Beti eta sekulako. Lotura eta ahanzmen barik.
Noizteinka |