|
Noizteinka MILIA LASTUR ON THE ROAD I. Bihotzaren ihiztoka karminetara Eroaten duen autobide hutsa Gustoko duela aitortu du: Milia Lastur on the road. Musu bat pausatuko du Bihotzaren ihiztoka karminak Eztitzen dizkion emaztearen Ezpainetan. Milia Lastur on the road: Peage toll, Muga non dago? Autobidea desertua da: Negar egin lezake, Ortzaizean Itsasoa urdintzen dakusan Aldi oroz, Zorion soilez negar. Oroitzen da, Milia Lastur on the road, Herio zuria desiratzen zuen Mende garratzak Egunez egun Pairatu zituela Bihotza ihiztoka karmina Bihurtzeraino, Baina orain Milia Lastur on the road Autobidean, zorion soilez Negarrez ari da. II. Hilotzen karrasiak josirik ahoan Nola aurkituko dun hire sokorria? Maiteko haut Milia, ez hadila joan, Hator, edan dezagun ardao gorria. Baratz aberatsetan ebatsi sagarrak Gordeko ditinagu bide bazterretan: Ahantz otoi Milia sarraski zaharrak Eta suaren kantak bizihats erretan. Belar bustiek egin maitasun ohantzan Etzanen gaitun gero, bi-biak bihotza, Gauero zazpi itzal ikusteko dantzan. Non dago harria? Non dago lur hotza? Eresi hark ziona jartzeko zalantzan, Maiteko haut Milia, ez hadila lotsa. III. Nervionen azken gin-tonic bat Hurrupatu genuen, Eta Milia Lastur eder zitzaidan: Laztan gutizia neukan Baina begiak, Elkar balakari zebiltzan Bi neska gazteengana Luzatu nituen Eta Milia Lastur bezala, Emazteen arteko amodioa Eder zitzaidan. Gin-tonic hark burumuina Harrotzen zidala, Bizitzaren hondarra Milia Lastur maitatzen Higa nezakeelako Pentsamenduak Bihotz ihiztokaren karmina Zurbaildu Zidan. IV. Gaztelugatxe erakutsiko denat Erran zidan Miliak, Ala jadanik ikusia dun? Bai maitea, hurbildu natzaio Behin edo berritan, Baina oraino hogeita hamar aldiz Atsegin berdinagaz Miretsiko nukeela ihardetsi nion, Bista, Gaztelugatxeko uhinen bizkar Zimurra bezain zilar: Bai maitea, hurbildu natzaio Behin edo berritan, Eta ene bijotz emea Laga dot berton, Itsasoa zilarregia zen Apirila goiz batez Eta geroztik Gaztelugatxe daukat Papoan punpari. V. Lagako hondartzan euria ari zuen emeki Ogono harria eta itsaso lainoa Grisez apainduz. Hil ondoko xedeetaz Mintzo ziren lagunak Irriz karkazailka, Eta nik, eta nik Milia Lastur Neukan muinean: Nahikoa erreak ginen guztiak, Bizitzako mila ekaitzetan errautsiak Oroz bat, Damuz, doluz eta dolore isilez Hantuak genbiltzan Irriz karkazailka Eta nik, eta nik Milia Lastur Neukan muinean. Lagako hondartzan euria gelditu zen Ogono harriaren eta itsaso lainoaren Gristasuna argituz. Lau legoatarik Izaro ilunak Gutariko bakoitza Irriz karkazailka plegatzen zen Uharte bakartia zela Oroit arazten zigun. Nahikoa erreak ginen guztiak Eta gure hautsak Bizkaiako Golkoan Barreia daitezela Oihukatu genuen, Eta nik, eta nik Milia Lastur Neukan muinean. VI. Milia Lasturren belarrira murmuratu nuen, Galerna erraldoietan akitu itsasturi Arrotza banintza bezala: This land is my land This land is your land From Santagrazi to Izaro Island From Baiona to the Bilbo sand From Amikuze to the Tutera band This land is made For you and me... Milia Lasturren ezpain ubelen ezkinan Musua abandonatu nuen, Gatzez ezti This land is made For you and me Errepikatuz: Gernikan ginen Jadanik. Gure herria zen. Gure ardura zen. Gure bakenahia zen. Gure aniztasuna zen. Engoitik. This land is made For you and me: Itsasturi arrotza baldin banintza Zer beste nezakeen ahozka? This land is my land too And U2 Meanwhile take my hand. VII. Matxitxakoko faroak noiztenka begitartea Urreztatzen zizunean Nahi zintudan bizitza osorako Ene saihetsean: Bizkaiako golkoan oinazeen, izuen Eta hutsen itotzea irudikatzen nuen Eta barnez alderat berritzea, Ni zure magalean, Matxitxakoko faroak noiztenka begitartea Urreztatuko lizukeenean. Laidatik, Bermeoko barra luzea ageri zen, Mundaka hiria aitzinean Eta erdian itsasoa, Urdaibai ahotik ihes. Gautzean, Txoriak aditzen ziren auhenez, Eusko Trenaren azantza ezpondan, Portura zetorren arrantza untziaren Izurde-orro elkorra, Bitartean gorputza, Esku-bitsen balakak Marea beheraren orduan Are trebeago bihurtzen zirela, Plazerez bihurdikatzen zitzaizun: Urdaibai zinen, Bizkaia zinen, Izaro nintzen Matxitxakoko faroak noiztenka begitartea Urreztatzen zizunean. VIII. Nehork ez zidan erran Zabalburu plaza desagertu zela. Harritu nintzen, Ez nekien gehiago nondik Nora jo Hiriaren bihotzera Heltzeko. Hamarkada bi lehenago Zabalburu plazan Zure aiduru egon nintzen, Izotzak bazterrak setiatzen zituen Arratsalde hartan: Hogei urte zaharreko Amodiozko istoriak Gogora ekarri nituen Zabalburu plazaren omenez Eta orduan bizitzen nuen ilunbeari Balio bat emateko. Nehork ez zidan erran Zabalburu plaza borobila Ezabatua izan zela, Baina segur aski jakin Beharko nuen Egunkariak irakurri Banitu. IX. Milia Lasturek Laster egin zuen Nervion Ibaiaren ertzeetarik. Goizean goizik jeikirik, Euriak aurpegia mailukatzen ziola, Guggenheimenen abegitik De La Sota kaiaraino Lehiatu zen: Udaletxekoaren ondotik, Salveko zubiaren maldan Brontzezko gizon bakartiaren Zakur deslaia ferekatu zuen. Ama deiadarkatu eta gero, Deustuko zubiaren Makineria mirets zezakeen, Eta karola garabi gorria, Eta aingurak, Eta kateak, eta batela herbalak. Itsas airea zetorren, Lantzerra lagun, Izerdia eta ontziola ohien Oligo urrinarekin biltzera, Hiriaren burdinezko memoria Iratzar araziz. Nervion ibaiaren ertzetarik Laster egin zuen Milia Lasturek: ... nik zu zaitut maiteago... X. Itsasoraino joan behar dut marmaratu zuen Milia Lasturek: San Francisco auzoko karriketarik Abiatu ginen Beltzak, arabeak, hego amerikarrak Eta buhameak taldean Ausatzen ziren espaloietarik Urratuz. Trinkili-trankala, trabestia Erdi mozkor eta arras akitu bat Gurutzatu genuen: Zigarretek hautsi zintzur-sokak Daldararaziz Piensa en mi abesten zuen. Milia Lasturen begiak Nereetan iltzatu ziren: Gorlitzerako pausoaren Eta melodiaren Betikotasunaren jezarlea Nintzen, alabaina. Itsasora joan behar naiz marmaratu zuen Milia Lasturek: Itsasoak mututzen nau, Aditza irensten dit Gehituz, Baina ni hirian geratzekoa nintzen, Beldurrik ere eragiten ez zidan Metropolis gataskatsuan, Noizbehinka jasaten genuen Bazterketa ezkelaren aztertzeko. XI. Argi faltsurik ez denat harkaitzetan Jarriko Milia, Gauero Izaro uhartetik Ene ohe hotzaren berotzera Igerika etor hadin Nahi dudalako: Ez dezakenat imajina Harrietan zitzikatu eta txori gosetiek Ausiki hire gorputz unatua. Maite haut Eta maite dinat Izaroren Arratoi bakartasuna arrats apalean, Bermeoko kostako harkaitzetan Argia pizten dudanean, Olde kexatuetarik Bidea ur hats dakinan. Maite haut Milia Eta maite dinat busti-bustia Agertzen haizenean Ganbarako leihoaren eremuan, Irriz eta erakargarri, Gauero Izaro uhartetik Ene ohe hotzaren berotzera Igerika etortzerakoan: Maite haut Eta maite dinat Izaro. XII. Zorigaitzez Milia Legeak ez digun ezkontzeko Baimenik emango: Ezkutuan aitzinatuko gaitun Kostarik kosta Baionatik Bakiora Gure ezinezko amodioa Altxorra bailitzan, Ontzi sotoetan gatibatuz. Zorigaitzez Milia Legeak ez digun ezkontzeko Baimenik emango: So larderiatsuen setioan, Kostarik kosta Bakiotik Baionara Uhinak laztanduko dizkinagu, Gure ezinezko amodioa, Ederrena, gure hoberena, Oparia bailitzan, Musu harpeetan Gatibatuz. Zorigaitzez Milia Legeak ez digun ezkontzeko Baimenik emango, Baina hartuko haut Bakiotik Bakiora Baionatik Baionara Denborak zizelkatu Amets zuloetan Behaztopatuz. XIII. Gatza, haizea eta urratsa baino ez naiz Auhenkatu zuen Miliak, Izerdi mineral soila itsas hegitik Ibiltzen naizenean. Ura naiz, begietakoa, kopetakoa, Amodioaren ondokoa, Holtzetan hausten den uhin esnetsua, Lurraren sabeleko isuri karminak Itsura bulkatzen duen Sentimentu tektonikoa, Euskal leihor kolpatuak Maite dituen Kantauri kalakaria naiz Erantsi zuen Miliak Burua nire sorbaldan Pausatuz, Zeruak, lurrak eta itsasoak Mututu zirenenean. XIV. Eremuetan uhertzen doa Milia Lasturren gogoa: Nahi dutena derasakete, Baina ez dugu herriaren aldeko ekimena Sustengatzea huts egin, Gaurkoan bide ertzean baldin eta Geldo bagaude ere, Huts egin dugun bakarra bizitzea da. Alta hor geneukan ezker, Desira, ikara, musu eta ezpain ukatu, Ekimen onartua aitzakitzat hartuz Isiltasunaren hobietan ehortzi, Algara gordinetan umiliatu, zintzilikaturiko Gaizo gure bizitza. Eremuetan galtzen doa Milia Lasturren gogoa: Min egiten didan maitea Horrela mintzo haizelarik: Hauturik bagenuena? Ez ezan negarrik egin, Mende erdia iragan dinagu eratorrian Eta soizan, hemen gaitun oraino, Bizitzako hariak iruten Egunerokotasunaren mihisea Brodatzeko. Begira iezadan Milia, Begirada iezadan otoi, Gorets dezagun Bizkaiako kosta: XV. Ni bezala zutik Dagola Bakio, Maitea eskutik, Hurbildu nakio. Uhinen begitik Menditikan edo Arkaitzen hegitik Eder da Bermeo. Urrunago berriz Ageri Mundaka: Eskatu du irriz Bitsaren balaka. Urdaibai osoa Bai eta Gernika Biltzen doa soa, Kresal du ninika. Ezpainen zokotik Potta bedi aira: Laztanen gogotik Aiduru da Laida. Uraren ardatzak Bezalako haga: Izaroko gatzak Zoratu du Laga. Badator ekaitza, Gordetzea hobe: Gerizetan gaitza Dugu Elantxobe. Itzala lurretan Ez dadin andea, Harri ahurretan Lotan dago Ea. Nola geratu hotz Bizitzatik bazter, Geroaren bihotz Dugula Ispazter? Holtz ilunen gaina Errauts dabilkio: Jabaldu da zaina. Hor du Lekeitio. Erraietan dut maiz Hainbeste amorru. Bozkariatzen naiz Ikusiz Ondarru. Maiteko dut labe Bizkaiako kosta. Ba nabil zu gabe Milia, prefosta...
Noizteinka |