XVII. KAPITULUA

Arima iustuak ez duela behar
gogurritu idortasunetan;
eta Jesus haren ganik
urruntzen dela iduritzen zaioenean

        Batzutan Jinkoak iustuen alderat idukitzen du, hek alarmatzen eta nahasten dituen konduita bat. Nola nahi baitu heien leialtasuna frogan eman, denbora batekotz gerizatzen bezala zaie.

        Molde hortan Jesusek egin izan zuen bere Ama Sainduaren alderat. Ikusi zuen harekin ez izateak egiñen zioen damua: guziarekin haren ixillik tenpluan egon zen.

        Arima kristaba, samurtasuna bera den Jinko hark nahi bazaitu manera berean frogatu; ez zaitezela izi ez nahas: izan zazu animo, pazienziarekin idurik zazu bihur dakizun.

        Bethi zu ganik hurbil den arren, galdetuko duzunean zuri bere laguntzaren emateko; on da zu ganik urruntzen balitz bezala egin dezan: iakin dezazunzat zenbat zintezken dohakabe, hura alde bat galtzen bazindu.

        Arima bat bere konsolamenduez fagoratzen duenean, bere penetan haren sustengatzeko, hori egiten du. Eta gero ikusten duenean harenzat duen ontasunaren ariaz suphertasun batetan eror ahal daitekela, usten du agortasunerat eta desolamendu baterat erortzerat.

        Jinkoaren adiskide guziek edo bederen gehienek aldizka frogatu dituzte batean bozkarioa, bertzean tristezia: orai debozionea, gero desgustuak, batean deskansua, bertzean tentamenduak.

        Iduri zuenean Jesus heien ganik urruntzen zela, eta erran behar bada bere menerat uzten zituela, orduan ezagutzen zutedn bere herbaltasun guzia; ez zuten ordean gogoa galtzen, zeren baitzakiten haren presenzia bethi ageria ez izan arren, ez zirela gutiago haren laguntzaz seguratuak.

        Bazakiten Jinkoak ainzinetik ikusi dituela pairatzen ditugun gaitzak; eta beraz preparatu darozkigula hetarik probetxu tiratzeko moienak.

        Haren graziak bere gozotasunez eta konsolamenduez borthitzten zintuenean, errexki eta zure plazererat ziñabilzan: ez dezazula ordean uste izan orduan lasterrenik ainziñat ziñoazela.

        Gehiago berthutearen bidean irabazi duzu; idortasunez frogatua izan ondoan, pazienziarekin, humiltasunekin, eta obedienziarekin iasan duzunean estatu hura; zeñetan iduri baitu ez duela Jinkoak zutaz konturik egiten.

        Egia da, estatu hura tristagarria da, zeren bethi beldurtzen baitugu froga bat baño hobegki dela punimendu bat.

        Guziarekin, arima kristaba, hartan edireten zarenean, animoa galtzetik urrun, bethi ezparantza izan zazu laster ikusiren duzula zure maite-maitea lehenago bezain maitagarria, eta froga ez dela zuretzat Mariarenzat baño luzeagoa izanen.

        Ordean imita zazu Ama saindu hark bere semearen aurkitzeko erakutsi zuen lehia: hark bezala bilha zazu desirkunde eta kexamendu saindu batekin.

        Ez dezazula ordean murmuranzarik egin: Jesusek ez darotzu deusere zor: edo zenbait errenkura egiten baduzu, izan dadin Mariarena bezala amodiozko errenkura bat.

        Ene semea, erran izatu zioen zeren gatik utzi gaitutzu. Zu galtzeaz desolamendu handienean giñen.

        Orobat, erran diozozu, o ene Jesus zertako ene bihotza eman duzu froga garratz hortan! badakizu zer min den nretzat, zu ganik absent izatea.

        Ene partetikako zenbait leialtasun eskasek ekharri othe zaitu bada molde hortan ni ganik urruntzerat?

        Barkha diezadazu Yauna, zure gogara ez egiñik merezitua dut urruntasun hura. Hemendik harat erneago egonen naiz, zuri damu egin diezazuketen guziei ihes egiteko.

        Ordean nola nahikoa izan dadin zuk ene alderat idukitzen duzun konduitaren arrozoña, nahi dut frogatua izan plazer duzun moldean, eta plazer duzun bezanbat denboraz, bethi ene bihotzean zure amodioa dudalarik.