XIX. KAPITULUA

Lagunaren alderako amodioaz

ZERBITZARIAK

        O Birjina guzien artean karsuena! zure xedeak bazintuen Nazaretheko bakhartasunerik ilki ziñenean kanporat agertzeko Karitatezko ispirituak ziñarabilzan.

        Ez darotzu hain laster Aingeruak adiarazten Elisabeth zure ahaide saindua edireten den estatua, non lehiatzen baitzare haren ikhusterat gateko. Erresakan zoaz, dio Ebanjelioak; Ispiritu Sainduaren inspirazionek ez dute nahi uzkurtasunik izan dadin hei ihardeteko.

        Iragan behar ditutzun mendi gorek etzaituzte baratzen. Karitateak bere eginbideak bethetzen ditu animorekin eta ieneroski. Denbora batetako usten ditutzu zure bakartasuneko gozotasunak; karitatearen eginbidei amor eman behar diote debozionearen guztuek.

        Zure karitatea ez da iragankorra eta enpasantekoa; hirur illabetez bazaude Elisabethen etxean hari zure lagunzen eta arthen emateko. Nolako efetu dohatsuak etzituen ekharri karitatezko bisita hark? Elisabeth bethea izatu zen Ispiritu sainduaz, Joanniz Batizta Saindutua izan zen bere amaren sabelean.

        Elisabeth eta haren esposa bizi ziren berthute guzien pratikan; ordean zure etsenpluetarik ikasi izan zuten are hobeki heien pratikatzen.

MARIAK

        Ene haurra, Maite baduzu Jinkoa, Maitatuko duzu zure laguna; zeñaren gatik zerutik jautsi eta gizon egin baita; eta zeñaren saltatzeko bere bizia eman izatu baitu gurutze baten gañean.

        Ez zaitezela geldi bihotzaren barneko amodioan, zure karitateak behar du izan efetuzkoa eta obrez konpañiatua. Zenbat lazeriatu ez dire zure hitz onez konsolatuak izan behar dutenak? Zenbat erromes solleyituak izateko zure emaitzen begira daudezenak.

        Jinkoak nahi izatu du, lurraren gañean izan zedin hanits miserable, hek bere pairakortasunaz; zu, zure karitateaz sindu billaka zaiteztenzat.

        Pruntki eta berehala emazu emateko duzun hura: luzamenduek bethiere karitateari zerbait galarazten diote bere merezimendutik. Frankoki egizu amoña; emozu hari eman ahal diozozuzuken hedadura guzia.

        Lagunari bihurtzen zaizkon zerbitzuetan motx eta zikinkara izatea; da, karitatearen eginbidei itzuli nahi izatea, hek bethetzen direlako itxuran.

        Ezin zeronek lagun dezazukenean, bederen ararteko iar zakizko bertzen aldean. Gutienaz, haren fagoretan herxazazu Jinkoaren ontasuna. Lagunaren baitan ez diozozula gizonari begira, bañan bai Jinkoari. Orduan nor nahi izan dadin, sokorri galdetuko darotzuna, ez diozu atzaparra zarratuko, zeren ez baiziñoki nahi Jinkoari deus errefusatu.

        Ez bagiñote gizonei ungirik egiten bere merezimenduen eta kualitate onen ariaz eta arabera baizen; nekhez eta bakhan egin giñozakete. Ene haurra, onetsatzu gostako zaizkitzun karitatearen obrak. Atsegin izan zazu zure minberatasunaren eta amodio propioaren despit karitatea pratikatzeaz.

        Jinkoak bere etsenpluaz irakasten darotzu gizon guziei, eskergabeenei berei ungia egiten. Emazu, erran du Jesusek, eta emana izanen zaitzu, ematzu zenbait denborako aberastasun, eta Jinkoak emanen darozkitzu eternitatekoak.

        Bere dudetan argi zazu laguna konseillu onez, Jinkoak ordañez zeroni argituko zaitu. Konsolamenduzko solhasak errotzute afliyituak direnei; eta konsolamendu guzien Jinkoak bere graziaren hitzez borthiztuko zaitu zure lazerietan.