V. KAPITULUA

Jinkoaren legearen begiratzeaz

        Mariak konzebitu zuen Ispiritu sainduaren berthutez. Ama billakatu zen, Birjina izatetik gelditu gabe. Zen baño garbiago egin zuen bere semea mundurat emateak. Ezin beraz hura begira zezaken purifikazionearen legeak.

        Bizkitartean legean zarratua etzen arren, nahi izatu zuen hura begiratu: eta hanbat hertsitasunekin, non ez baitzuen huts egin pontu xoil bat ere.

        Zirkonzisionearen legea iasan nahi izatu zuen. Jesusen etsenpluak, etzuen utzi bere pribiliaz baliatzerat. Obeditzen du luzamendurik gabe.

        Etsenplu hori guziz gaia da Jinkoaren legeari obeditzeaz kuestione denean dugun uzkurtasunaren; eta obedienzia berehalako eta oso batetarik gure buruben dispensatzeko billatzen ditugun aitzekia funts gabekoen konfonditzeko.

        Estraino da izate soberanoari errefusa diozogun gure azpiko direnen ganik hain zorrozki galdeiten dugun obedienzia bat.

        Hauts eta herrauts zarena, atrebitzen zare nausi guzietarik handienari, Jinkoari berari erraterat ezin obedi diozozukela: haren legeak zure herbaltasunari sobra galdeiten dioela! zer atrebanzia! zer bursudia.

        Yaunaren uztarria pisuegia zaizu, berak erraten darokun arren ariña eta gozoa dela: eta hari preseratzen diogu mundu gogor eta tirano batena: zer ahalkatzeko arrozoin.

        Munduari ematen diotzogu ditugun gauza baliosenak eta preziatuenak, hala nola adinaren florea, Ispirituaren zorroztasuna, bihotzaren samurtasuna, indarren eta talenduen sarrasotasuna. Jinkoaz denaz bezanbatean, harenzat alderatzen ditugu munduak izateaz axolarik ez duen urthien ondarrak.

        Egun oroz munduaren gogara egiteko itsutuki erortzen gare haren lege hirrigarrienetarat, haren santesia guzietarat; eta Jinkoaz, nausi maitagarri hartaz denean kuestione, latz eta gogor zaiku hari obeditzea; arrozoin billa gabilza haren uztarritik ilkitzeko.

        Jinkoari zor diozun obedienzia bihurtu baño lehen, edo zure buruari edo munduari konseillu galdeiten badiozu, ez duzu obedituko; edo bederen ez duzu egiñen erdizka bizen: zeren Jinkoaren legeak kontra egiten baitiote zure iaidurei eta munduaren legiei.

        Etzaie ez haragiari ez odolari begiratu behar Yaunaren legea ukitzen duten gauzetan. Bethi gure naturalezak aisiyen billatzerat gakarzke; eta munduak, gure nahien baizen ez egiterat.

        O nausi soberanoa zuk bakharrik duzu zuzena nahi duzun guzia egiteko guri kontu eman gabe. Ene bihotza zabal diozozu zure lege sainduari.

        Zure hitzak saindutasuna eta zuzentasuna bera dire: ihintz gozo bat bezala iautsaraz zatzu ene arimaren gañerat.

        Zure Profetak bere Kantiko batetan adiarazten daroku bakhe frankiazko bat dela zure legea maitatzen eta begiratzen dutenen primeza.

        Erraten daroku hark zuhurtzia ematen daroela tontoenei: egiazko zorionerat daramala; bihotzetatik tristezia, ispirituetarik ilhunbeak desterratzen eta sunsiarazten dituela.

        Gutiziatzekoagoa dela urrea eta ioia preziatuenak baño, eta ixitzen duela esirik deliziosenaren gozotasuna.

        Berri berritan hartzen dut gogoa behinere ez hartarik apartatzeko. Finka zazu Yauna ene gogo hura.

        Lege saindu hura begiratuko dut azken hatserañokoan, ene begietan; artharekin iduki nahi dudan primeza aberats baten pare izanen da behin bethikotz hartaz egiten dut ene bozkarioaren objeta.