AU DA FARRAGARRIA

        Idazkera, izkuntza eta bertso auetan agiri dan izakera, Iztuetarenak. Aurreneko aapaldiak ezkerreko ertza ondatuta dauka, ta erabat osatzerik ez dago, zoritxarrez. Laugarren estrofan lenengo bertsoa erren dago, ta «ta» bat jarri zaio. Seigarrenak «tildea» bat dauka, ta zer izan leiken ez dakigu.

          1

Au da farragarria

(ene!) válgame Diosl

(agur)e zar zar bati

(bertso) berriok...

(Orain) norbaiti ere

ekin bear diot,

(non)dik ote ditudan

(esp)antu andiok.

(Itz)a eman diot

(m)illa amorioz

nagola serios;

ixilduko ditudala

erronka-andiok

          2

Bertsolaria zein dan

ezta deklaratzen;

sasitik asi zaizkit

arri tiratzen;

ukitu ez banindu

ixillik negoen;

ezdakit neregandik

zer nai ote duen;

ez naiz ni arren men,

ez orain ta ez len,

zenbat uste duen,

frututik ezagun da

arbola zer den.

          3

Uztegiko Argiña

bertsolari piña,

ba daukak fantasia

konbeni adiña;

ogei ta launa urtez

igual bagiña,

iri koplak ematen

zer tripako miña!

eniok aitziña;

nai dukan adiña

egik alegiña;

parti darekin mintza-

tzen aiz, argiña

          4

Uztegi-ko argiña,

mortero-gillea,

errodek paratu dek

jardun-bidea;

zarrak ateratzeko

auxen dek tildea!

Jaunak eman grazia

ez al duk irea;

argintxo noblea,

naiuke nonbrea

nik baño obea;

graduren bat falta duk

ik (or) ordea.

          5

Anuiz-tar balleko

koplari berria:

(goi)goieneko mallan

ago jarria,

lurreratu naiean

agure elbarria;

nere urte joanaz

nai badek balia;

para juzkaria,

naiz predikaria;

errain dik egia,

zeñengan gelditzen dan

jakinduria.