ARGAZKI MUGIKORRA

Hogeita bi urterekin

harro kobratzen zituen

laurogeita hamarmila pezetak

kobratzen ditu oraindik

egutegia, mahaia, aulkia

ordenagailua

eta berearen antzeko beste mila leihotara

ematen duen leiho bat baino ez dituen bulegoan.

Iluntzero astitsu ibiltzen ditu

hiriko kaleak etxera bidean

eta noizean behin,

paparra estutzen dion desira

jasanezina zaionean,

betiko amoranteari bisita egiten dio.

Bezeroren batekin badago ez,

baina bestela, gauak zati labur bat

eurentzat bientzat libre opatzen badie,

burdela utzi eta hotel batera joan ohi dira

elkar laztantzera, zoriontsu eta leun,

erlijio berri bateko lehen jarraitzaileak

balira legez,

eta gero ohean etzaten dira

gurutziltzaketak utzitako

zauriak miresten.