www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Ama euskeriaren liburu kantaria
Felipe Arrese Beitia
1900

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Ama euskeriaren liburu kantaria, Felipe Arrese Beitia. José Astuy, 1900

 

aurrekoa hurrengoa

UDAKO GAU OSGARBI BAT

 

                Neure adiskide On Jose Artola bertsolari gazteari

 

 

            I

 

Zeruak zabaltzen dau

Gabeko estalkia,

Izarrezko lorakaz

Ornidu ta josia;

Erregiña bat legez

Burdian illargia,

Doa uts urdiñean

Zidar urrez jantzia;

Ederra ete daukan

Ikusteko arpegia,

Billatu nairik dabill

Ibai saill bat geldia.

 

Firi firitxo dator

Aixe zirimiria,

Zizpuru bigunakaz

Esnatzera orria;

Eta lorea pozik

Andia zeiñ txikia,

Dago atsegiñetan

Edanaz intz eztia;

Egunak deutsalako

Emoten egarria,

Eguzkiak sartzean

Izpi zorrotz goria.

 

Naiz da goisetan izan

Barritsu bat andia,

Abian dago lotan

Gaututean txoria;

Urtenda bere etxetik

Barriz ontz itxuxia

Uluka ta uluka,

Dabill errondaria,

Eta entzun orduko

Aren zantzo zolia,

Sasi-pean izartzen

Da ariñ ipurtargia.

 

Mendiko txarkotxoa

Aiñ da murmularia,

Gabetan ak dirudi

Jende pillo andia;

Eta erretxiñolak

Baldin iratzarria,

Badago, ta badauka

Kantetako aldia,

Itxita epeltxorik

Lo egoan abia,

Alegeretu oi dau

Ingurumai guztia.

 

Ederra da benetan,

Zeruan illargia,

Ederra duda baga

Izarren arpegia;

Ez da bere tristea

Ontzen ulu zolia,

Naibagegarri bere ez

Ipurtargi txikia;

Erretxinola azkenez

Kantuz bada asia,

Miragarritzat daukat

Udan gau osgarbia.

 

 

            II

 

Biotzean dau sartuten

Gabak berez tristurea,

Zeru lurrak egon arren

Ondoen apaindurik;

Naiz da sortitzak agertu

Berak al daben galea,

Baña norbera badago

Baso baten bakarrik,

Samurtzen da arimea,

Gaba dala jakiñik.

 

Izar zuri zurbiltxoak

Uts-urdiñ zabal orretan

Erratu batzuk legetxe

Ibilli oi diranak;

Dirudie lur au largau

Eben espiritu onak,

Emengo presondegitik

Askatu ta joanak,

Jauna billatu eziñik

Zeruan dabiltzanak.

 

Ainbeste zuzi suturik

Zeruan dakusguzanak,

Illargiak eurakaz bat

Illunpeko lur oni;

Bialtzean errañuak

Esan leike direala,

Zoriondunen begiak

Edo nundik beroni,

Begiratu nai deutsenak

Gizon lo datzanari.

 

 

            III

 

    Aiñ dira enkantugarriak,

Gabak dituzan ezkutapenak,

    Arima zoratu oi dabe

Jaunaren alako bear eskergak.

 

    Euretan arritu egiñik,

Neurtizgei ederrak ditut billatzen,

    Jeoba adorau egiñik,

Ixillik aurrean natxako umilltzen.

 

    Lirea jausten jat lurrera,

Begiak orduan jaso zerura,

    Biotzak al baleit bertatik

Urtenda araxe egatu gura.

 

aurrekoa hurrengoa