LARRAMENDIRI LORA BAT

        AMALAUDUNA

Ur zelaietan doian ontziak ez dau bidean,

Lorratzik eiten nundik joan zan igarteko;

Ez arranoak aidetan zear dabillenean,

Ezaugarririk gure begiak ikusteko;

Beti betiko ill jakun Igaz, lengo egunean,

Bera legetxe Aurten, jaio da amaitzeko;

Urteak bere, doaz keriza doian antzean,

Ezer ezera danak guztiak biurtzeko.

Jaio danakaz baña; au ez da beti gertetan,

Umantak iraun oi dabe atxok legez zuti:

Euren gomuta mundua mundu ez da azketan,

Euren egintzak direalako beti bizi;

O! Larramendi, zarealako umant benetan,

Zure gloriai lorau nai deutset nik egotzi.