GURE AITA SANTU XIIIEN LEONI

                Erroman bagillaren 9an

                aurten artu daben sentimentuaren aringarritzat

Lorea jaiotzen danean

Sasipe gordean umill,

Ikusgei gozo bat Zeruak

Niretzat oi dabe egiñ.

Ederra bere jat erexten

Laño bat doiala goian,

Eguzki begiak badabe

Artuten parean beian.

Txorien kantuak entzuten

Mendian ditudaz gogoz,

Aixe me bigunak jo eta

Orrien berbeta gozoz.

Erreka soñuen zale naz,

Basauntzak poztuten ditu,

Beltxargai atsegin emonta

Aratai bertara deitu.

Alargun jarri dan usoak

Damuzko urruak jota,

Biotzik zaillenai eragin

Oi deutsez malkoak bota.

Eta nik entzuten ditudaz

Ai, urru tristeak eltzen!

Biotz au urratu egin da

Deustenak mindurik isten!

Norenak ta nondik oraño

Datorkuz aiñ urru miñak?

Eskatzen laguntza gugana,

Eskatzen gaur bertso giñak.

Lireau artuta banoa,

Poztzeko gogoaz bera,

Baña gaur negarrak joteko

Eldu da bakarrik era.

Banoa dalako sotilla,

Usoan dan gisan berez,

Banoa zerren dan guraso,

Munduan nausia legez.

O! Leon Agura santua,

Krsitiñau arimen Aita,

Banator, banator zugana,

Arindu gurarik gatxa.

Alargun bat legez zakustaz,

Inguruz lagunik baga,

Zorra da niretzat Aitari

Lagundu daiodan ala.

Bakit zer nai dozun, o Jauna!

Zer dodan zer egin bear,

Malkoak isuri geratu

Artean begiok igar.

Erroma zugaitik oi bada

Errien burutzat jarten,

Ume zurtz badozu itxiten,

Ez daki zer doian galtzen.

Illetak gaur dozuz oi Aita,

Daukazun penea bere,

Bardiñik bagea dalako,

Nok ondo azaldu daike?

Obeto biziko zarean

Lekutxo batera zuaz,

Erroman atsegiñ garririk

Iñondik ez dozu zugaz.

Erroma gaur ez da zuretzat

Barrua poztzeko diña,

Erroma gaur jatzu garratza

Erroma gaur jatzu miña.

Erroman oi dozu zizpiru,

Or egun eta gau negar,

Erroman, ai, arri biziak,

Zerura oi dabe dedar.

Erroman errege aulkian

Bidez zu zinean jarten,

Burlatzat Erromak Barrabas

Koroiaz gaur deutsu jazten.

Ikusi au eta egodun

Galaiak, nun zare gorde?

Aiseak gartuta garrokaz

Errekak ein baga erre?

Nun zare aideko armadak

Gu jarri bagarik dar dar?

Tximistak besook lotuta

Dozue gaur egon bear?

Nun zara? nun zara Sodoma

Kiskaldu zenduan Jauna?

Nun zara gaur egin bagarik

Orduan zenduan lana?

Baña, nok, o Leon andia

Daukazun naibage tzarra,

Kentzeko billatu, nok leike

Pozgei bat jatzuna parra?

Nik beintzat poz pozik egingo

Neuke bai, al dodan dana,

Naiz emon eguna neketan,

Naiz latza irago gaba.

Ogirik zein urik, zein ezer,

Probau ez, zein egin barau,

Zein galdu ditudan ondasun,

Zein galdu osasun danau.

Naiz erre naiela garretan,

Naiz zurrau, naiz untzez josi,

Naiz bakez, naiz gerraz edo noz,

Zur-alde gura dot bizi.

Zugaitik edo noz mundu au

Prest nago dagidan itxi,

Iya alan zerutik pozen bat

Zuretzat albadait jatsi.

Nai neuke nik gastau nazan au,

Zugaitik desegin nik nai,

Nai neuke okerrak onduta,

Zugandu daitezan gaur bai.

Edo bai, izate guztia

Asarre jarriko balitz,

Itsuok argitu daitezan;

Gaixuok dongaro dabiltz.

Bildurtu daitezan betiko

Kantari guztiak ixi:

Txoriak emendik aurrera

Muturik zaiteze bizi.

Bildurtu daitezan betiko

Azkatu bekigu lur au;

Izarrak gabetan begiok

Osoro eizuez tapau.

Bildurtu daitezan betiko

Eguna biurtu linbo:

Goixetan Eguzki zolia

Ez al az esnatu eingo.

Zezenak, otsoak, legoiak,

Gaiztoai burrukan ekiñ;

Faraon gordiñak Israel,

Ezpadau librau nai egiñ.