AITATXI, URTE ON!

Aitatxi, ez otoi egon

        gela xokoan

histua eta mindua:

        zoin fite doan

urtearekin mundua.

Urte on! ez ilun egon.

Ez erran: «Zertako naiz on?»

        Ez egon beti

Kadiran dena orroit-min;

        hemendik goiti

ezin duzula deus egin.

Urte on! Urte berri on!

Larogoi ta lau urtekin

        udazken huntan

ibilki zinen ihizin:

        ez zen gaztetan

nihor zoanik hain arin.

Aitatxi, otoi! ez etsi.

Usorik ez da etxolan

        aurten agertu...

Horrek xifritu baitzaitu,

        negu hotzean

bet-betan zare kraskatu.

Ihizin hoin zinen arin!

Usorik Larrun errekan

        ez zen ageri...

Hau zenbatago mingarri:

        Gure karrikan

euskaraz haurrik ez ari.

Galtzera doa euskara...

Eskolan hasi baiginen

        euskara galtzen,

ez ote zare orroitzen

        nola zinuen

«Euskaraz!» oihu egiten.

Orai su ez ote duzu?

Lehengo zure su hartaz

        horrek zaitzala

gela xokotik pitz-araz:

        lehen bezala

oihu egizu: «Euskaraz!»

Euskaraz, denak, euskaraz!

Aitatxi, une berri on!

        Hau urte berri!

Huna nun heldu zaizkion

        euskal-lurrari

usoak eta zorion.

Usoak, euskal usoak.

Usorik aurten etxolan

        Ez zen ageri...

Entzun gaur ikastoletan

        entzun kantari

haurrak, usoak duri.

Tiruri, euskal-kantari.

          * * *

Aitatxi, orai lo egin

        irri-kuluxkan.

Eta maiz amatxirekin

        otoitz-kalakan

gu lagunt euskal-borrokan.

Urte on! Urte berri on!

16-12-71