UHAINA

              I

Nere zain eta hezurrek dute

        Berrogoi-ta zortzi urte:

Bihotza beti dagokit gazte,

        Jauna ganat igan arte.

Itsas-uhaina doan bezala

        Iduri zait banoala:

Uhainez uhain, uhain ahula

        Itsasoan bainabila.

              * * *

Lan, minak eta urratsak oro

        Neri zaizkit ur-itsaso:

Elgarri jarraik, ihes eta jo,

        Uhain dantzak baitoazko.

Itsas uhaina doan bezala

        Iduri zait banoala.

Itsaso-peko ur-aizen oldez

        Badabila uhain-dantza

Eta bakotxa ur-bide batez

        Dantzak oro gerabiltza.

Itsas uhaina doan bezala

Iduri zait banoala.

              * * *

Maiz uhainetan kasik itoa

        Ur-aizeak nerabila:

Bainan badakit, nere Jainkoa,

        Ur-bide Zu zaitudala.

Itsas-uhaina doan bezala

        Iduri zait banoala:

Uhainez uhain, uhain ahula

        Jauna ganat bainabila.

              II

Argi denean zeru zerua,

        Kantuz noa zerutua.

Belzten denean ez naiz histua:

        Bihotzean dut kantua.

Uhainak joka jauztearekin

        Airatzen naiz uhain arin.

Bere bere nau Jaunak egin,

        Uhaineri nausi nadin.

              * * *

Lur-umea naiz, ez naiz aingeru,

        Banintz ere dena zeru.

Bainan ahoan badut maiz pertsu,

        Goiko kantu, goiko musu.

Uhainak joka jauztearekin

        Airatzen naiz uhain arin...

Bertzek bezala nik ere barna

        Sentitzen dut bihotzmina,

Airaldi batez haatik dena

        Zuri buruz noa, Jauna.

Uhainak joka jauztearekin

        Airatzen naiz uhain arin...

              * * *

Geroko urtek zer buru-hauste,

        Zer galernak dakarzkite?

Ixilka, Jauna, nitan ar zaite

        Zutaratuz urtez urte.

Uhainak joka jauztearekin

        Ni jauz-araz uhain arin:

Beti zurekin begiak urdin

        Uhaineri nausi nadin.

              III

Izarrak baino ederragoko

        Zure dirdir itsasoan,

Hartuko nauzu betiereko

        Azken jauzi hats-hantuan.

Noiz nauzu joanen bizi osoan

        Zure dirdir itsasoan:

Zeruko pindar, kantuz nabilan

        Jainkoaren aintzinean...

              * * *

Lan min eta gau, maitez gainditzen

        Maite dut nik bizi huntan;

Zenbat geiago dut gozaturen

        Hori bera zeruetan!

Noiz nauzu joanen bizi osoan

        Zure dirdir itsasoan...

Lur-mugak eta gorputz-neurriak

        Kraskatuko direnean,

Izanen gare guzi-guziak

        Osoki bat Jauna baitan.

Noiz nauzu joanen bizi osoan

        Zure dirdir itsasoan...

              * * *

Bakotxa uhain eta itsaso

        Garen hura eta Jainko,

Denek bat dugu Jainkoari so

        Lur guzia zerutuko.

Noiz nauzu joanen bizi osoan

        Zure dirdir itsasoan:

Zeruko pindar, kantuz nabilan

        Jainkoaren aintzinean.

12-2-68