Sentitzeko keinuz bizi gara.

Kalearen kantoitik agertzen zarela

ez ikusiarena egiten duzu.

Sentipen baten zirrarak markak utzi dizkizu

aurpegian.

Lotsa, beldurra bezalako hitzak

antzezten dituzte beren mokoekin txoriek.

Sentitzeko keinuz bizi gara.

Urrundik ibiliko zara, nire besoen

gerizpetik babesik gabe, nire ametsak zure ametsak,

hitz bakarra gure ahotsa,

minaren itsasoak zure bularrean arrainak

banatzen dituela.