Amodioa batzuetan
Juanra Madariaga

Euskaltzaindia/BBK, 2001

 

 

Eta zer, artaziak hartu eta

ortzemugari itsatsiriko hodei horiek mozten baditut

zure gainera eror eta zanpa zaitzaten.

 

Eta zer, urrezko titare eder horretan

inoiz dastatu duzun edaberik pozoitsuena

jartzen badut eta zuri eman,

heriotzak mozkor zaitzan.

 

Eta zer, tristeziaren jostorratz mingarria erabilita

agur guztien hutsuneak josten baditut, eta atari bat egiten

azken musua ezerezetik jaso dezazun.

 

Eta zer, hari gorri horrekin kolore berri bat

inprimatzen badiet zure ezpainei, zure musuak

tatuaje bihur daitezen, amorante berriak halabeharrez marka ditzazun.

 

Eta zer azkenean zure jostuna izateari uzten badiot eta

borondate hori gutunazal batean sartu, gero

zabaltzen duzunean nepaleko oihal baten moduko hotzikarak

gorputza inarrosi diezazun, dena konpreni dezazun.

 

Eta zer, itsu gelditzen banaiz eta elurra egiten

ikusten badut.

Zer.

 

Amodioa batzuetan
Juanra Madariaga

Euskaltzaindia/BBK, 2001