HAIZEAREN DEKLINABIDEA

HAIZEA baitan kulunkan

noiz bare, noiz bizi

bizi gara aspaldian

mundutik bereizi.

                        HAIZEAK hegan narama

                        zugana, zugana,

                        uso zuritan zuria

                        laztana, laztana.

HAIZEAREKIN batera

sortuak mundura

elkarren beroak baizik

ez zaigu ardura.

                        HAIZEAN barrena goaz

                        hegaka, hegaka,

                        maitasunaren himnoak

                        hitzik ez dauka ta

HAIZEARI eskeiniak

sei soka, luma bi,

sokak kitarrarenak ta

lumak zu eta ni.

                          HAIZEARENTZAT kantu bat

                          horixe gara gu

                          isiltasuna musika

                          bilakatzen zaigu.

HAIZEARI zure lurrin

berbera dario

usai gozo zoragarri

dena zorabio.

                          HAIZEETAN bereizirik

                          bada zortzi klase

                          zureetatik edanez

                          ez naiteke ase.

HAIZEEK dutelarikan

batzarra Larrunen

bihotz barruan gordea

nahi zaitut urrunen.

                            HAIZETIK gatoz haizera

                            goazen heinean

                            zuk dakarkizun izena

                            daraman haizean.

HAIZERIK ez den lekura

ez zaitez abia

izan gaitezen haizean

elkarren habia.

                            HAIZEAZ harunzkaldea

                            hain ilun, hain hutsa,

                            ez zaitez inoiz hegalda

                            maitea, haruntza.