Baudelaire zaharrari irakurria diot
ez dela leiho itxi bat kandelaren argipean
baino ikuskizun ikusgarriagorik.
Leiho ondoan imajinatu zaituzte, besteak beste,
Mirandek eta Kunderak
handik bahitu nahi izan zintudan nik
—maiteñoaren gurasoek arbuiatutako
maitaleak bere maitea nola—
baina lapur kaxkarra izan
eta izena baizik
ez nizun harrapatu
Teresa
izen bat nere ametsarentzat
amets bat
zure behin behineko izenarentzat.