EZ NAIZ ITZULIKO

 

Urruntasunaren mineria

Zekarrela bere filarmonikatxoan

Zorroztaileak

Esaten genuen

Pindarka jartzen zituen

Aizkorak eta labanak

 

Ez naiz itzuliko haurren herrira

Nerabetasunaren sagarrondora ere

Ez naiz itzuliko

 

Askatasuna da

Bakardadera eramaten nauen bidea

Nire gain hartu behar dut

Bakartzeko dudan

Joera naturala

Baina jakin

Bilatzen ditudala besteak

Agian jendetzan legoke

Maitasun handi bat

Gorrotoa

Maitasuna

Bizitzaren oihularia naiz

Iraganaren makuluaz lagunduta

 

Bakardadearen alartzea

Gurutzatu dut

Eta miresgarria bezain gogorra

Iruditzen zait mundua

 

Aipatu

Eta aingurak sakonera jo du

Hondorik aurkitu gabe

Bihotzean murmurioa geldiezina da

Gaueko isiltasunean

Haur baten eztul itsua

Entzun dut

Gero trena

Eta azkenik urruntasuneko zakurra

Eta guztia

Poetaren lumatik

Ihes egin eta

Eroak pergamuan

Uzten duen

Arrastoa bezala

Poemarioa gurutzatu eta

Dena geratu da

Nire baitan