|
Amaigabeko zikloa
TIRABIRA
Hilezkortasun eta iraunkortasunaren arteko tirabiran badago diferentziarik, lehenbizikoa da harroputz eta ezgizatiarra, eta hori dela medio beti izan dugu asmaturiko jainko guztiekin problemaren bat, antza, Ez, ez nuke hilezkor izan nahi arima aukeratuak bezala, iraunkor baizik, arbola lerdenak bezala, ehun eta berrogeita hamar urteko zuhaitzak, hemengo pagoak bezala bederen, edo harriak, haitzak bezala, mila eta miloi urteko harkaitzak, fosilen bat nire barruan gordetuz: hau etorkizun ederra, iraunkortasun sendoa, eternitatearen aurkako iraupen denboral infinitu bat, horrelaxe iraunkor izan eta fosil baten antzera ene baitan geldirik egon, itxaron, lagun aditu baten zain, nigan gordeturiko sekretua berari komunikatzeko moduan, noizbait, nolabait. Eternitateak, hilezkortasunaren absolutuak, zenbait angustia sortzen dit, ordea, jainko hilezkorrek adina, kontu jasanezina izanen baitzen gizakumeontzat orain mundua ezagutzen duten eran eternalki bizirautera kondenaturik izatea, baina zuhaitzak edo harkaitzak bezala iraunkor izatea paira dezakete, eskuhar baitugu denok hori hala nola.
Eta «historiara pasatzeak» bete al lezake jarraikortasunaren giza asmo hori? Ez dut uste, enetzat, historia zabortegi haundi bat baita, non aurki ditzakegun beti elkarrekin, herrietako konkistatzaile asasinoak, etengabe apaiz gorenek bedeinkatuak, eta bakezale ankerki hipokritak, edo beti bentzutuen interesen aurka garaileen gertaera epikoak idazten dituzten literato aspergarriak, edo traidore xumeen kondaira itzelak luzaro eta zehazki denon eredu moralerako kondatuak eta traidore izugarrien, genozida eta inperioen sortzaileenak, berriz, aurrerabide eta behar historikoen mozorropean ezkutuak ere, gaurko boteretsuen interesen arabera, eta iragan jende arrunt eta xehearen bizitza, istorio ofizialetan ez dagoen benetako protagonista, beste ipuinen bidez asmatu behar dugun artean.
Ez, ez dut nahi historiaren zaborrean sartu, ez eta arima bikainen hilezkortasuna lortu ere, zuhaitz, haitz, fosil baten antzera hil eta gero iraunkor izan eta kito.
Amaigabeko zikloa |