ODOLA JARIO ARTE

 

Horzkatu behar izan nituen ene ezpainak

odola jario arte,

baina ez nintzen bat ere mintzatu,

pentsamenduek hitz bihurtzera

eragiten zioten ene mihiari

oinaze izugarri batez,

baina berriro isilik egon nintzen,

ez lotsati, ez beldurti,

ezta koldarra ere,

zelatan baizik,

harraparia bere harrapakinaren aurrean

zirkinik ere egin gabe dagoen bezala,

nire txokoan miazkatu nituen

astiro-astiro ene zauri berriak

mina leundu arte,

hitz zirimola iragaten zelarik

eta solas egin nuenean,

hondarrean,

nire burutik pasa ziren

hainbeste zentzazio eta ideien artean

hitz motelak zizakatu nituen soilik

eta berriro horzkatu behar

izan nituen ene ezpainak

odola jario arte