|
Itsasoak iraultzan LES BAIGNEUSES DE COURBET Itsusia zarela erran ornen dute Gorputza ez duzula mannequin batena Salatzen du gaindika zaiaren ospeak Halaber mintzo dira mamitsu tinkean Bular-zorro, besainko ta sango-sagarrak. Ez zara ez anfora gerriko meharra Aristokraziari Greziak emana Pegarrarena duzu grazia nasaia Buztin oparo batez herrian egina. Laborarisa edo langile gazteak Amatuz duen eder bete gihartsua Begitartea berdin, borobil eztia Hogei-hamar, berrogei urteko batena Emakume hainitzen edertasuna hots. Herrian hola dira ehun eta mila Eta maite ditugu, ederrak zaizkigu Mannequin-en eiharra uruski ukatuz Zaiekin, zorroekin hain dira panpinak Deus barik ederrago agian noiztenka Herri guztietako Venus langileak. Agur, herri xeheko maja beztitua! Baina zer da gertatzen? Zaia da erori Eta denen aurrean zaude buluzgorri Jauntzian edo gelan hain ederra zena Bilakatzen itsusi orain bistan dena Ilargi lasai hori ezin da ikusi! Farisau ta mannequin ditugu nagusi Horien diktadura behar dugu hautsi Batasuna eginez burutik ohera Gelatik ondartzara, kaletik ostera. Edertasun guziak ez dira berdinak Hegalkari guziak ez dira panpinak Sagarra ez da lore, fruitua ez lili Udaren oparoan ez da udaberri. Geografi harrigarri, historiak zaitu Astunki zizelatu lanez eta haurrez Giharri aberatsez ugari kargatu Emakume zorien hanka ospetsuek Nesken ixter arinek bezain hartze dute Itsasoaren eta soaren laztana. Aragi sakratuak, edertasun mamuz Eder izigarriak miresten zaituztet Bi begiak zabalik itsura begira Maitasun oso batez iresten zaituztet. Agur herri xeheko maja biluzia!
Itsasoak iraultzan |