OGETA ZAZPIGARREN IPUIÑA

Basauntz mats-orri-jalea

Eiztariak basauntza

        artuterakotz,

txakurrakaz atzean

        arin darraikoz.

                An tzan lasterra,

                ta txakurrak lau-oinka

                basauntzak ega.

Geure berna ariñak

                aurre-bidea

artu deutse txakurrai,

baita luzea

                eta azkenean

ostendu jake ederto

                mats-orri pean.

Bildurrak eraginda,

                an geldi geldi

                dago ezkutadua

                or ordu erdi:

                baita ain ixilik.

Ze ez ots bat egin dau,

                ezta zirkinik.

                Bildurra joan, eta

                dakus orria:

kili egiten deutso

                kili bizia.

Andik sabelak

dirautso: Ei! ekazak

                orrako orbelak.

                Kili ta kili gero

                deutso ekiten

mats oriai bein bañan:

                ezta gelditzen.

                Ta geroago

                dator bina jatera

                edo geiago.

                Arerioak, diño,

                joon jozak ortik:

                eztok aen usañik,

                        eta ez otsik.

                Jan ta jan bada:

                bildurrak dok aldia,

                dok bere janak.

                Orrien ibiltetik

                gizon argiak

                gordeari igarten

                deutse tokia.

                Arin bai arin

                antxe dira guztiak

                txakur ta armakin.

Txakur zaunkak mats-tarra

                dabe uxatu:

                eiztariak su egin,

                ta lurreratu.

                Agur basauntza

                emengoa eginda

                plaust, besterantza.

An da esker txar batek

                oi dakarrena:

                kaltea kalte gane

                nosbait atzena.

                Il az, patari?

                ei euntsan ik parkatu

                mats ongillari.