BOSTKARREN IPUIÑA

Ugazab'andra eragin-gillegia,
eta neskatilla otsein ollar-iltzallak

Etxe bateko andrea

zan bada guztiz kirmena

begiratua ta mena:

berba baten egillea.

Erabillen ak etxea

larregiz ondo aitua:

bearrean tzan urtua:

eta otseinak lanerako

ollarrak jo ordurako

egiten eutsen oiua.

Neskatillak gogaiturik

orren gox jagi bearrez

diñoe erdi asarrez

Zer; ta loa erditurik

ta bein ez bein osoturik

beti geuk jagi bearko?

Au ta, nok aturetako?

Ez bada: guzurra, abarra;

ilgo jonagu ollarra

bai, bai geure bakerako:

Esan ta egin, ilten dabe

ta iñok ez igarteko

luki gaistoa jateko

egingo jakala jabe

zabalduta, ollar gabe

andra ori da gelditu

Neskak pozak artu ditu

lo ta lo egitekoan.

Alperrik neskak: sasoan

andrea oi don igitu.

Ugazab'andreak bada

zelan eztaukan ollarrik

amaiketan bagarik

ta goixago bear bada:

Mari, diño, ta txagada

ordu da: ea ta jagi

nagi zagoze, ta nagi,

al zagoze izerditan?

Dei eginda, lau orritan

jagiko bearko don, Mari.

Aror bada otseintxuak

on ekarri bearrea

buruari, kaltepean

parau dituez buruak.

Zeinbati onrak, diruak

osasuna izateko

eginak! ai! okerreko

guztiak deutsez lortuak!

Zuk gazatxu arazuak

munduan ondo egoteko.