AMAIRUGARREN IPUIÑA

Azeri mats-gurea

Lukia baten joan zan mastuira

egozanean dingilizka mordak

aitu ezkero diño: ai, begira

                eta, ze onak!

Oraingo onetan, beintzat bear joat

ase ta bete nik sabel gosea

O ze eguna, ene mats-mordoak

                gaur bai neurea!

Abiadu da. Gero nondik nora

ekingo deutsan mats aek jateko:

oraingo saltuka egiten dau gora

                aoa artzeko.

Gero atzeko oin bien ganean

zutunik jarri ta agaitik atxina

igo nai leuke, zer da azkenean

                ak ez egina?

Bein eginari gitxi eretxirik

beste askotan abantetan jako

indarrak, putzak barriro usturik

                arrapetako.

Guztiz alperrik izan tzan, orrenbat

eze egin-alak, ta ezin eginak

emen ezkero, eztau ez lakain bat

                ostu aginak.

Ostean gero gure lukitxuak

matsai begira epe dollorrean:

ez dozak gauza, ez dozak elduak:

                esaten eban.

Berein onango gizonen artean!

zerbaitegaitik buruak urratu,

al dana egin ta ezin dabenean

                atxakiatu.