AGUR...!

Donoki-lurren Yaun ta Yabeak

beren Amatzat autua,

Zu zara Miren izaki eder,

oron artean altsua;

Zeure buruan amabi izarrez

apaindurik burestuna,

dakustalako; Aintza Zuretzat!

Agur ludi Bakalduna!

Ama maitati onenak baño

samurragoa biotza,

agertzen dozu gizon gaxuoi

emonik zeure laguntza;

ta Zeuk semetzat artu nozu ta

nazalako zoruntsua;

biotz-biotzez eskar dagitzut

Agur Ama Eskartsua!

Oben edenak ene gogoa,

eskar bizitza kendurik,

donoki bidez goirantz doyala

itxi daunean illotzik;

Zeuk Goi-eskerrez barriro biztu

daustazulako biotza;

barren-barrendik, Eskarrik asko!

Agur gogoko bizitza!

Atsekabe ta mingostasunak

biotza miñ-garraztuta,

ene gogo au ipiñi badau

bizitzagaz aspertuta;

Zeu izan zara beti niretzat

poz eta zorun osoa;

augaitik pozez agurtzen zaitut;

Agur Amatxo gozoa!

Goiko zoruna yaritxiteko

eragozpen ugariak,

neuri etsayak ipiñikustaz

galerazteko bideak;

orduan, Ama, orain arte lez

emon indar eta almena,

Zeuri biotzez didar eiteko:

Agur ene Itxaropena!