AIZKIDETASUNA

Lora eder ta samur-samurra

mardulik sortzen yakuna,

geu-biotz-baru baratzan legez

lili usaintsu biguna;

aizkidetasun maitetasuna

orok daukagu barruan;

Lora eder au zaintzen eztaunak,

bauko zorunik gogoan?

Yanari barik ezin leike iraun

ezelan bere bizitzak,

Maitasun barik zelan iraun lei

luzaro gure biotzak?

Non aurkitu lei bere yakia

izanik auxe bakarra?

Yaki au eztaun biotzari ba,

zek biztu bizitza-garra?

Lili usaintsu ta samur onek

alkartzen dituz biotzak,

berau ezpalitz danak litzakez

bakar, itun eta illotzak.

Onek damotso biziteari

atsegin-gozotasuna;

Aizkide barik euki geinke ba

bear dan poz ta zoruna?

Aizkide barik, nori agertu

biotz-barrengo samiñak?

Nori edestu gogo-barrengo

yazokun alai pozkillak?

Yasarpenagaz garrastasuna

badator geure ondoren;

noren biotzan deituko dogu

laguntasuna eskatzen?

Barriz aizkide ona danari

emon dautsonak biotza,

egun alai naiz illunetan be,

euko dau poz ta laguntza.

Berau dalako emaitz ederra

Yainkoak emon dauskuna

gozatzen dausku gustiz oparo

bizitza-garrastasuna.

Aizkide ona daunak aurkitzen

Yakituriak diñonez:

«Ondasunketa aurkituten dau»

beteko dauna zorunez.

Urrerik ez da, ez ondasunik

aizkide ona lakorik,

berau bagarik eztagolako

beko zorion biderik.

Gauza bigun ta samurra danez

ardura ondo zaintzeko,

girñak ba beti listorra letxe

gertu daoz lorau galtzeko,

ta izpi gaizkille zorrotz-zorrotzaz

daben lez lorea galtzen,

lorau etsayak errez galtzen dau

ezpa-da arduraz zaintzen.

Zaindu ba beti maitetasunaz

donoki lili eder au,

arantza-esi gustiz zorrotzaz

etsai kaltetik ingurau.

Auxe zintzoro egiten bogu

ludian garan artean,

zuzen bai zuzen ibillko gara

zoriontasun bidean.