DENA HOTZ

 

   Dena hotz eta gordin zan,

itsas unibertsalaren saminaren araberan...

 

Dena «hotz-berde» hitzaren semantikaz

hornitzen zen,

naturak zuhaitzaren orduan duen altura zen.

 

Hotza bai ta gaztea, bortitza ta sentsuala

udaberriko odolaren ahala.

Halakoak dira koloreak

                       guztizko, zabalak.

Nire emaztearen eta kotxearen gorria

                       gogorra da ere, gordina,

                       ezen eta gazteak direnean,

itsasoaren sorbalda urdina, urdina, urdina da

                        ezen eta zeruen lainoak

                        erdoiltzen ez duenean...

neskatxaren iledia luzea da ta beltz-gogorra

                         ezen eta gazte denean,

                         grixa, ordea, bizitzaren arratsa

                         gainetik duenean...

Nik ere bizitza oraindik berri, gazte, beroa

nahi dut, margo gordinen gorrotoa

                        duenekoa...

                        Bai halakoa

nahi dut, esperantzaz eta borroka nahiaz

zeharo landua. Esperantza beti gaztea da,

osoa, irmoa, gogorra,

halan baita neskatxaren bular-sagarra,

alaitasunaren bularra irmoa da, sendoa,

tristeziarena, berriz, maxkala

                                 belaxka

                                 formalbera...

 

Nire pertsonaren harriek errai beltz-urdina dute,

                                  errai hotza,

                                  urdin garratza,

ta nire harri hori gordina, gaztea

                                  —esperantzazko katea—

betian, sekula, halan izanen da.

Bai, harria ta nire esperantza bixkiak dira,

biak beti berde dira,

arrats batean kate berdinaz esposa ...baitira.

 

1973